Pasterskie Publijusa Wergilijusza Marona rozmowy

Opracował: Jacek Wójcik

Przekład: Jan Achacy Kmita

Rok wydania: 2011

Liczba stron: 200

Okładka: miękka

Format: 14,5 cm x 20,5 cm

Seria pod redakcją Stanisława Śnieżewskiego, VI

Uwagi - narożniki okładki lekki zadarte

Fundament europejskich marzeń o krainie sielskiego szczęścia, gdzie przyroda, zwierzęta i ludzie zgodnie współistnieją pod opiekuńczym spojrzeniem pasterskich bóstw, wyczarowali słowami dwaj starożytni poeci: Teokryt w języku greckim i Wergiliusz po łacinie.

Obaj byli jednak zbyt prawdomówni, aby udawać, że w ich wyśnionej Arkadii nie ma cierpień i przemocy. Dlatego i tam zazdrosne kochanki uciekają się do magii, zdradzeni kochankowie rozpaczają, pomór zabiera trzody, a wojnom i wysiedleniom nie widać końca. Et in ego - przypomina o sobie śmierć.

Najdawniejsze polskie tłumaczenia bukolik Wergiliusza, pióra krewkiego mieszczanina z Bochni, Jana Achacego Kmity, ocalałe w jednym egzemplarzu drukowanym, wracają dziś w nowej szacie pod ten sam nieboskłon, który ujrzał ich narodziny przed ponad czterystu laty - rozjarzone słońcem Sycylii i brzmiące rzymskim gwarem niebo nad Wawelem.

Spis treści:

"Pieśni wiejskie opiszę piórem swym trzcinianym" /5

Pasterskie Publijusa Wergilijusza Marona rozmowy /29

Komentarz edytorski /97

Objaśnienia /105

Słownik wyrazów dawnych /183

Słownik wyrazów złożonych /191

Wykaz nazw osobowych /193

Wykaz nazw geograficznych i etnicznych /199