- Kategorie
-
Zarys dziejów narodowościowych Łużyczan. Tom I. Do 1919 roku
Wysyłka w ciągu | 24 godziny |
Cena przesyłki | 11 |
Dostępność | Mała ilość 2 szt. |
Kod kreskowy | |
ISBN | 8371261594 |
EAN | 8371261594 |
Zostaw telefon |
Autorzy: Mirosław Cygański, Rafał Leszczyński
Rok wydania: 2002
Liczba stron: 229
Okładka: miękka
Format: 17,00 cm x 24,00 cm
Uwagi - brzegi stron lekko zabrudzone
Praca Zarys dziejów narodowościowych Serbów Łużyckich stanowi w historiografii polskiej jedno z pierwszych monograficznych opracowań dziejów tej ostatniej grupy narodowościowej Słowiańszczyzny połabskiej. Wcześniejsze polskie opracowania historii Łużyczan to: stara monografia Wilhelma Bogusławskiego Rys dziejów serbołużyckich (Petersburg 1861), doprowadzona do połowy XIX w., oraz późniejsza, informacyjno-publicystyczna praca Józefa Gołąbka pt. Dzieje narodu łużyckiego (Katowice 1939), sięgająca polowy lat trzydziestych XX w. i bez dokumentacji źródłowej. Prace te są dziś na ogół niedostępne dla czytelnika z powodu niszczenia tych książek przez hitlerowskich okupantów. Dotyczy to także popularnych szkiców dziejów Łużyc z lat międzywojennych: Władysława Pniewskiego: Łużyce, przeszłość i teraźniejszość (Poznań 1924) oraz Józefa Gołąbka: Łużyce, kraj i ludzie (Warszawa 1936).
Specjalistyczne prace naukowe z problematyki łużyckiej poświęcono natomiast: w krajowej historiografii poszczególnym zagadnieniom z dziejów tej grupy słowiańskiej: w średniowieczu (Józef Widajewicz) i w czasach nowożytnych na obszarze Górnych Łużyc XVII w. (Józef Leszczyński) oraz polityce rządów Prus i Saksonii wobec Łużyczan w latach 1815-1919 (Bernard Piotrowski ). Losy ludności łużyckiej po II wojnie światowej stanowiły temat przyczynkowych publikacji, we współczesnej polskiej historiografii i publicystyce brakuje natomiast opracowania syntetycznego.
Również sami Łużyczanie odczuwają brak takiej syntezy własnych dziejów, powinna „odrzucić wszelkie świadome fałszerstwa minionych dziesięcioleciu i wypełnić wiele tzw. białych plam w dziejach łużyckich1. Łużyczanie odrzucają teraz tezę sformułowaną w 1962 r. przez Jana Śołtę na II kongresie historyków NRD, iż dziejowy obraz Łużyczan powinien być podporządkowany obrazowi historii niemieckiej klasy pracującej (...) (ze wstępu).
Spis treści:
Przedmowa do drugiego wydania /7
Wstęp /9
Wykaz wykorzystanych źródeł i ważniejszych opracowań /12Wykaz najczęściej przytaczanej literatury /17
Rozdział I. Rys dziejów politycznych Serbów Łużyckich od VI do schyłku XVIII w. /19
1. Serbowie Łużyccy w średniowieczu /19
2. Panowanie Jagiellonów (1490-1526) i Habsburgów (1527-1635). Szybkie zwycięstwo reformacji luterańskiej i jej wpływ na rozwój kultury narodowej Łużyczan /39
3. Łużyce w okresie wojny trzydziestoletniej i rządów Wettinów (1635-1815). Sytuacja pruskich regionów Dolnych Łużyc /49
4. Oddziaływanie ideologii pietyzmu i oświecenia oraz wpływ Wielkiej Rewolucji Francuskiej i wojen napoleońskich na wytworzenie się świadomości narodowej Łużyczan w XVIII w. i w początkach XIX w. /64
Rozdział II. Odrodzenie kulturalne i narodowe Łużyczan w XIX w. i ich narodowy ruch społeczno-kulturalny w latach 1830-1914 /72
1. Proces odrodzenia kulturalnego i narodowego Łużyczan w pierwszej połowie XIX w. /73
2. Łużyczanie w okresie rewolucyjnych wydarzeń Wiosny Ludów (1848-1849) i dążeń do zjednoczenia Niemiec (1850-1870) /93
3. Serbowie Łużyccy w II Rzeszy (1871-1914) /122
Rozdział III
I wojna światowa (1914-1918), ruch narodowowyzwoleńczy Łużyczan w walce o własną państwowość (1918/1919), następnie o autonomię kulturalno-polityczną (1919-1920) /187
Zakończenie /209
Indeks nazwisk /211
Indeks nazw geograficznych /219
Spis ilustracji /224
Zusammenfassung /225