Wspomnienia Wielkiej Wojny

Autor: Generał broni Tadeusz Jordan Rozwadowski

Rok wydania: 2015

Liczba stron: 1000

Okładka: twarda

Format: 12,00 cm x 17,00 cm

Seria: Pamiętniki z XVII-XX wieku

Uwaga - książka powystawowa, przybrudzenia, przetarta okładka

Gen. broni Tadeusz Jordan Rozwadowski (1866–1928) należał do grona najwybitniejszych polskich dowódców przełomu XIX i XX wieku. Karierę wojskową rozpoczął w armii austro-węgierskiej; po rozpoczęciu I wojny światowej, w stopniu generała, dowodził oddziałami austriackimi. Po odejściu z armii Habsburgów działał na rzecz tworzonych polskich formacji wojskowych. W końcu wojny został pierwszym szefem Sztabu Generalnego WP, następnie dowodził Armią Wschód w wojnie polsko-ukraińskiej o Lwów i Galicję Wschodnią oraz Polską Misją Wojskową w Paryżu. W przełomowym okresie wojny polsko-bolszewickiej (lipiec 1920 r. — kwiecień 1921 r.) ponownie objął funkcję szefa Sztabu Generalnego WP, był twórcą planów bitwy warszawskiej oraz zwycięskim dowódcą wojsk walczących w obronie Warszawy i na północy frontu. W wolnej Polsce Generalny Inspektor Kawalerii. Po zamachu majowym 1926 r. więziony ponad rok przez władze sanacyjne. Zmarł w październiku 1928 r., pochowany został na Cmentarzu Obrońców Lwowa.

Tadeusz Rozwadowski zaczął spisywać swe Wspomnienia podczas pobytu w więzieniu. Pragnął opisać całą swą karierę wojskową, niestety zamierzenia te przekreśliła nieoczekiwana śmierć. Generał zdążył jednak obszernie udokumentować swe przeżycia i spostrzeżenia z okresu od czerwca 1914 r. do listopada 1915 r.

Spis treści:

Wstęp /5

Przedmowa /33

Wspomnienia Wielkiej Wojny Generała Tadeusza Jordan Rozwadowskiego /37

I. Pierwsza wiadomość i zamachu sarajewskim. Prorocze słowa A. hr. Wodzieckiego. Wyjazd Generała na pogrzeb. Wiedeńskie Ministerstwo Wojny nie zmienia projektów. Walka o ceremoniał pogrzebowy /38

II. Ofensywa na Lublin w sztabie 12. krakowskiej dywizji. Bitwy pod Annapolem, Kraśnikiem, Bełżycami. Moja samodzielna akcja pod Grądami-Borowem /114

III. Od 5 września do 22 grudnia 1914. W sztabie I Korpusu jako szef artylerii. Odwrót spod Wilkołaza, poza San i dalej na Wisłę i Dunajec. Nowa ofensywa na lewym brzegu Wisły. Bitwa pod Zwoleniem i Kozienicami. Odwrót spod Radomia. W polskiej "Szwajcarii" i na lewym brzegu "Puszczy" błędowskiej. Ustalenie się frontu nad Nidą. Uwagi ogólne o operacjach do końca grudnia 1914 r.  /243

IV. Walka pozycyjna nad Nidą. Powrót do 12. krakowskiej Dywizji. Odejście z nią pod Gorlice /469

V. Bitwa pod Gorlicami. Pościg Moskali. Odejście na stanowisko dowódcy 43. Dywizji Piechoty /575

VI. W 2. Armii. Dowództwo 43. Dywizji. Dalszy ciąg ofensywy gorlickiej - wzięcie Lwowa - walki nad Bugiem - Złotą Lipą i górnym Seretem, aż od osiągnięcia granicy państwowej. Powołanie do Wiednia i śmierć mego brata Samuela /690

VII. Z 43. Dywizją na Wołyniu. Walki między Ikwą a górny Horyniem. Niepowodzenie V Korpusu - zaostrzenie się stosunków. Dlaczego opuszczam front /837

Spis ilustracji /956

Indeks osób /966

Indeks nazw geograficznych i geograficzno-politycznych /979