• Kronika franciszkańska Salimbene De Adam Da Parma

179.00 -30% 125.00
szt. Do przechowalni
Wysyłka w ciągu 24 godziny
Cena przesyłki 9.5
Odbiór osobisty 0
Odbiór w punkcie Poczta Polska 7.99
Poczta Polska Pocztex 48 9.5
Odbiór w punkcie Poczty Polskiej 12
Poczta Polska Pocztex 48 16
Poczta Polska Belgia 64.2
Poczta Polska UK ekonomiczna 67
Poczta Polska USA ekonomiczna 76
Poczta Polska USA priorytet 146
Dostępność 2 szt.
ISBN 9788365061447
Zostaw telefon

Autor: Salimbene de Adam da Parma

Tłumaczenie: Henryk Pietruszczak

Rok wydania: 2020

Liczba stron: 943

Okładka: miękka

Format: 17,0 cm x 24,0 cm


Salimbene de Adam da Parma (1221-1288) jest autorem wyjątkowej kroniki opowiadającej dzieje cesarza Fryderyka II, swojego zakonu i Europy, opierającej się także o profetyczne teksty Gioacchina da Fiore.


 

Spis treści:

W jaki sposób cesarz Konstantynopola schwytał Wenecjan  /3

O tym, jak Lombardczycy budowali nowe miasto mająca dać opór cesarzowi i na cześć papieża Aleksandra nazwali je Aleksandrią  /3

O tym, jak w roku 1171 święty Tomasz z Canterbury poniósł śmierć męczeńską z rąk króla Artalda  /4

Oblężenie Ankony  /4

Jak markiz Monferrato poślubił córkę króla Jerozolimy  5

Jak Lombardczycy pokonali wojsko cesarza  /5

Jak Aleksander pojednał się z kościołem i zawarł pokój z papieżem Aleksandrem  /6

Jak chrześcijanie pokonali i schwytali Saracenów  /5

Jak cesarz Manuel wydał jedną z córek za syna markiza Monferrato i mianował go królem Tessalonik  /7

Jak papież Aleksander obchodził Sobór powszechny  /7

O Androniku i jego szaleństwach  /8

Jak cesarz zawarł w Konstancji pokój z Lombardią  /8

O ślubie Henryka w Mediolanie  /9

Jak w lipcu 1187 roku Saladyn zdobył Jerozolimę i ojczyzna Pana została zajęta przez niewiernych  /9

Jak Konrad, markiz Monferrato został wybrany księciem Tyru i jak dzielnie bronił chrześcijan przez Saladynem  /10

Jak Saladyn napadł i zajął wiele chrześcijańskich ziem  i jak wiele uczynił zła  /11

W jaki sposób Herakliusz odzyskał krzyż i jak za drugiego Herakliusza muzułmanie zdobyli Jerozolimę  /12

O chrześcijanach mieszkających za morzem, którzy zemścili się na wrogach. O męstwie Konrada, markiza Monferrato, za sprawą którego Saladyn wycofał się upokorzony spod Tyru i uciął ogon swojemu koniowi, chcąc tym czynem zachęcić swoich do zemsty  /12

Jak cesarz Fryderyk wziął krzyż chcąc razem ze swoimi należeć do wojska pańskiego. Jak w tym samym roku Saladyn wszedł do Trypolisu i udał się w stronę Księstwa Antiochii, zdobywając wiele chrześcijańskich ziem. Podobne uczynił w Galilei. Cesarz wysłał do Saladyna hrabiego Hernyka, nakazując mu stanowczo wycofać się z ojczyzny Jezusa Chrystusa, którą napadł  /14

O zdobyciu Konstantynopola  /28

W jaki sposób na podstawie spisku króla Anglii Assasyni zamordowali markiza Monferrato  /28

Jak Saladyn oblegał Jaffę  /29

O tym, jak król Anglii, który kazał zamordować markiza, został schwytany w kuchni w chwili, gdy w przebraniu kuchcika smażył kury  /30

O przeorze Gioacchino, który przewidywał przyszłość  /31

O  śmierci cesarza Henryka VI i o wyborze na jego miejsce Ottona IV  /31

O papieżu Innocentym i jego cennych posunięciach  /32

Zakony Braci Mniejszych i Kaznodziejów; o wielu przepowiedniach, w których je przedstawiono  /33

O Uguccione - biskupie Ferrary  /43

O panu Nicolo di Reggio  /43

Dlaczego ze względu na dwie przyczyny Bóg chce, aby jego przyjaciele żebrali; dlaczego nagradza tych, którzy dają a otrzymujący modlą się za nich?  /68

O dobrach, które Pan dał ludowi Izraela na pustyni, gdzie nie było dróg i wody  /68

Wiele przykładów o tym, że Pan nie głodzi duszy sprawiedliwego i o tym, jak rozmnaża pokarm dla swoich sług  /69

Przykład pewnego króla chętnie udzielającego jałmużny z miłości do Boga, któremu Bóg dał ukryte skarby. Podobny przykład znajduje się w historii Longobardów, księga III, rozdz. 34 pod koniec  /71

Jak w wizji Syn Boży rozmawiał z pewnym bratem na ten temat posługując się cytatami z Pisma  /73

Jakie są dwa rodzaje ubóstwa  /76

O stanowisku mistrza Guglielmo di Sant`amore skierowane przeciwko żebrącym duchownym  /77

Rok,  w którym Parma zbuntowała się przeciwko cesarstwu i o tym, jak w roku 1247 odłączyła się od cesarza  /78

Donna Cecilia, przeorysza klasztoru klarysek w Chiavari, która zmarła porażona przez Boga  /90

O starej siostrze z zakonu św. Klary w Genui, z którą rozmawiał Bóg i objawił przyszłość, czyli śmierć przełożonej  /91

O pięciu rodzajach ludzi, których władza jest haniebna i okrutna  /94

Jak klasztor klarysek w Bordeaux wybrał przełożoną, wspomnianą kobietę i jak papież przychylił się do tego wyboru  /95

Jak messer Nazario i jego żona obdarowali Braci Mniejszych z Lukki w czasie zamieszek w mieście. Jak przeorysza Gattaioli z zakonu świętej Klary podburzyła całe miasto Lukka przeciwko Braciom Mniejszym, rzucając cień na wybranych  /96

O przeniesieniu świętego Franciszka oraz o cudach, jakie się wtedy wydarzyły  /97

O śmierci świętego Antoniego z Padwy  /98

O tym, jak markiz Cavalcabo został pokonany pod Mancasale i zmuszony do ucieczki przez Bonaccorso de Palude  /98

O biskupach kościoła w Parmie żyjących w moich czasach  /99

O pokrewieństwie Messe Ghiberto de Gente  /100

O czasie Alleluja  /100

O bracie Benedetto, który zapoczątkował pobożny ruch w czasie Alleluja  /102

O znakomitych kaznodziejach, którzy byli sławni w czasie Alleluja. Przede wszystkim o tych, którzy należeli do Zakonu Kaznodziejów, o bracie Giovannim z Vicenzy i o kanonizacji świętego Dominika   /103

O bracie Giacomo da Parma, zwanym da Reggio i jego czynach  /104

Jak brat Gherardo da Modena objawił się po śmierci bratu Giacomino da Parma  /105

O bracie Bartolomeo da Vicenza  /105

O kaznodziejach z Zakonu Braci Mniejszych, poczynając od brata Leone, któremu ukazał się po śmierci kierujący pewnym szpitalem  .106

O pewnym kaznodziei z Padwy, który przepowiedział zawalenie się pewnej wieży, co też się stało. O innym, który mówił coś podobnego i co się też stało  /107

Jak mieszkańcy Parmy mianowali brata Gherardo podestą w czasie Alleluja i oddali mu pełnię władzy nad miastem  /108

O trzech towarzyszach, którzy postanowili inaczej służyć Bogu  /108

O pewnym człowieku troszczącym się o chorego i dzięki takim czynom zasłużył na ukazanie się Świętej Dziewicy  /109

O tym jak wybitni kaznodzieje zbierali się od czasu do czasu w pewnym miejscu i uzgadniali homilie  /110

O szydercach i oszustach, którzy pojawili się w czasie Alleluja /110

O magistrze Buoncompagno di Firenze  /111

O głupotach brata Giovaniego da Vicenza z zakonu kaznodziejów  /112

O psotach brata Diotisalvi di Firenze z zakonu Braci Mniejszych  /112

Osiem dowodów na to, ze nie powinno się  mówić nieprzyzwoicie  /113

Jak brat, który żartował był usprawiedliwiony z powodu trzech rzeczy. Jest ktoś, kto myli się językiem, ale nie sercem, jak mówi Eklezjastes  /116

Dla Żydów nie było niestosowne zabierać ze sobą kobiety, jak było dla Greków i dlatego apostoł ich nie zabierał  /117

O trzech arcybiskupach Rawenny  /118

Florentyńczycy wiele rzeczy obracają w żart  /118

O kpiarzu Primate, jego wierszach i rymach Ten Primate był z Orleanu  /119

Jak Primate usprawiedliwia się przed własnym biskupem Kolonii, przed którym oskarżono go o niemoralne zachowanie, gry i wizyty w tawernach. Obiecał poprawę i prosił o przebaczenie  /121

O schwytaniu i śmierci syna cesarza, Henryka, na którego pogrzebie przemawiał brat Luca Di Puglia  /124

O wielkim mrozie w tym roku  /125

O wielkiej bitwie w diecezji Cremony  /125

O zamarzniętym Padzie  /126

Jak adwokaci Mantui zamordowali własnego biskupa  /126

Jak papież Grzegorz razem z kardynałem opłakiwał śmierć biskupa Mantui  /126

Bóg surowo karze zniewagę uczynioną jego dzieciom i jemu samemu /127

O tym, jak Bóg ostro i surowo ukarał śmierć Zachariasza, syna Jojadesa i arcybiskupa Tomasza z Cantenbury. O przykładzie z wężem  /127

O Jonaszu, Amanie Hagagejczyku, o Fryderyku II, markizie zwanym Obizzo. Ci czterej byli niewdzięczni  /128

O dwóch sposobach walki zgodnie z regułą  /129

Na co zasłużył Jojades za swoją dobroś, a na co jego syn Zachariasz  /131

Co spotkało Joasza za jego zło i co spotkało jego lud. O karze za grzechy. Jak pożytecznie jest mieć dobre towarzystwo i jak szkodliwie mieć złe, mówimy tuteż o poprawie, o tym, jak niektórzy zaczynają dobrze, a kończą źle, a inni przeciwnie; o tym co powiedziałem powyżej  /131

Jak niektóre miasta Lombardii stojące po stronie cesarza, kopały Scoltenne, aby zburzyć Castelfranco  /133

Jak cesarz wysłał słonia do Lombardii   /133

O przybyciu cesarza do Lombardii  /133

Jak cesarz Fryderyk razem z tymi, którzy wprowadzili go do Lombardii, oblegał i zdobywał miasta i zamki siejąc niezgodę  /134

O oblężeniu Montechiaro w diecezji Brescii  /135

Jak cesarz zdobył Montechiaro i jak wielu miał przy sobie Saracenów, jak przyprowadził słonia i użył go w bitwie; jak w Księdze Machabejskie dużo się o tym mówiło, podobnie jak w Historii o Aleksandrze; jak brat Bartłomiej, Anglik z Zakonu Braci Mniejszych napisał księgę o własności, w której mówił o słoniach  /135

Jak Mediolańczycy wyruszyli przeciwko cesarzowi; jak w tych dniach Bolończycy zdobyli Castel Leone i całkowicie go zniszczyli  /136

Jak pokonano Mediolan, zmasakrowano ludzi i zabrano Carrocciol schwytano też podestę i wtrącono do więzienia  /137

O oblężeniu Brescii przez cesarza  /138

ZACZYNA SIĘ KSIĘGA PRAŁATA

Napisana z powodu brata Eliasza zawierająca wiele dobrych i pożytecznych rzeczy, kończy się ta, gdzie napisano "Rok pański 1239, indykcja XII"  /140

Czytamy, że sześć rodzajów ludzi wznosi głos do Pana  /154

O trzech głupstwach syna Salomona. Jak należy prowadzić dyskusje Hieronim: "Zwróć uwagę na to, co tworzą łagodne słowa, a co tworzy ostrość, a będziesz zawsze uwolniony!" Przykład tego, który mówi, że jest lekarzem słów  /155

O twardym sercu człowieka i woli Boga  /156

O Bogu Zbawicielu  /157

O pozbawieniu urzędu brata Eliasza, dokonanego przez papieża Grzegorza IX i o wyborze na generała brata Alberto da Pisa, o Kapitule Generalnej i jak powinna być przeprowadzona  /158

Jak dzieci trzem częstym przyczynom następowanie przełożonych staje się powodem trwania zakonów. Jak Pismo rozkazuje, aby prałaci nie dręczyli poddanych i nie wyrządzali im krzywdy  /160

Jak unikać indywidualności i kochać życie we wspólnocie  /162

O człowiowieczeństwie pewnego angielskiego króla  /162

O potrzebie dobrego prałata  /173

O pokorze niektórych osób  /183

O głupocie niektórych prałatów przedstawionych w osobie Saula  /184

O ludziach wstrzemięźliwych w Starym Testamencie  /186

O wstrzemięźliwych i doskonałych żyjących w czasach Nowego Testamentu  /188

Tu pokazuje się, że należy unikać kobiet, porównaj to z Kartą 323  /189

Tu pokazuje się przy pomocy cytatów i przykładów, jak niemądrze postępuje ktoś kto dąży do bycia prałatem  /200

Wybrany prałatem ma cztery powody rezygnacji  /202

O prałacie i cechach, jakie powinien posiadać  /204

Stojący na czele powinien posiadać trzy cechy  /204

Pokazuje się na dwóch przykładach, że człowiek z duszy i ciała łatwo ulega złym przykładom niż dobrym. Przykład Kasjusza, biskupa Narni, o którym mówi Grzegorz w trzeciej Księdze Dialogów i o którym Pan mówi: nie sądźcie według wyglądu, lecz według zdolności  /205

O słowach Augustyna skierowanych przeciwko oszczercom  /206

O Izaaku, który otrzymał łaskę poznania przyszłych rzeczy, a jednak zdawał się nimi gardzić z powodu lekkomyślności  /207

Niektórzy są lekkomyślni z różnych powodów  /208

O dwóch osobach udających głupich w świętych zamiarach, aby nie popaść w próżną chwałę  /210

O lekkomyślności pewnego arcybiskupa, którego nie należy naśladować  /213

Prałat powinien być z dala od trzech rzeczy: gniewu, chciwości i pychy  /214

Gniew jest dozwolony; czytamy, że możesz zdenerwować się cztery razy. O złych prałatach, którzy nigdy nie chcą zadośćuczynienia poddanych  /216

Apostata jest bezużyteczny dla Pana, dla siebie i dla bliźniego  /218

Jak pyszny powinien wstydzić się z dwóch powodów  /219

Prałat powinien znać swoje braki i wiedzieć, jak ich unikać  /219

Jak prałat ma zachować się wobec poddanych i odwrotnie  /220

Lepsi są prałaci dani przez Boga niż prałaci wybrani przez ludzi  /221

Trzy powody, dla których powinno się często zmieniać prałata  /222

O Tyberiuszu, który rzadko zmieniał prokuratorów  /223

Częsta zmiana prałatów jest zachowaniem zakonów i ulgą poddanych  /224

O pełnym przepychu sposobie życia brata Eliasza  /224

O przebiegłości brata Eliasza, dzięki czemu próbował utrzymać władzę w zakonie  /226

Po pozbawieniu urzędu brata Eliasza po raz pierwszy uchwalono Konstytucje Generalne w Zakonie Braci Mniejszych  /226

Jak papież Grzegorz IX  ekskomunikował brata Eliasza, ponieważ ten poszedł za ekskomunikowanym cesarzem Fryderykiem /228

Jak brat Eliasz chciał się usprawiedliwić z wad, zniesławiając zakon  /229

Brat Eliasz nie chciał pojednać się ze swoim zakonem  /231

O wielkim zaćmieniu Słońca  /235

O czynach cesarza Fryderyka II  /236

Oblężenie Ferrary. Ferrara należy do papieża czyli do Kościoła rzymskiego  /236

O Paolo Traversarim z Rawenny  /237

O messer Tommaso da Fogliano, którego papież Innocenty mianował hrabią Rzymu  /238

O messer Stefano, synu króla Węgier, gnębionego wieloma nieszczęściami  /239

O markizie Obizzo D`Esse, jego pochodzeniu i czynach  /240

O bracie Lattino, kardynale i legacie w Lombardii i jego rozporządzeniach  /241

O Guglielmotto  z Apulii, który był spadkobiercą Messer Paola Traversari  /243

O oblężeniu  i zdobyciu Faenzy. O śmierci papieża Grzegorza IX i o następstwie po nim Celestyna  /246

O wyborze papieża Innocentego IV i o jego czynach  /247

O śmierci messer Nicolo Reggio  /249

O zabójstwie chrześcijan w Ziemi Świętej, dokonanym wskutek zdrady Saracenów  /250

O pozbawieniu władzy cesarza Fryderyka II  /251

O wyrzuceniu z Parmy i Reggio przedstawicieli partii kościelnej, dokonanym przez pozbawionego tronu cesarza  /251

Jak Tebaldo Francesco zbuntował się przeciw cesarzowi  /252

Bunt Parmy przeciwko cesarzowi  /252

O bitwie i zdobyciu Fano, o zburzeniu Brescello, Boretto i innych miejscowości w diecezji Parmy  /253

Jak mieszkańcy Mantui podpalili całą diecezję Cremony od Torricelli w dół   /253

O śmierci patriarchy Antiochii, który był świętym człowiekiem  /254

O tym, jak niektórzy dobrze zaczynają, ale źle kończą i odwrotnie. Porównaj to z Kartą 285  /256

O bracie Enrico Da Pisa i jego pieśniach  /257

O bracie Vicie  z Lukki i jego pieśniach  /259

O śmierci brata Enrico Da Pisa, gdy był prowincjałem Zakonu Braci Mniejszych w Grecji  /261

Autor Kroniki przeprasza za czynione niekiedy dygresje i mówienie zarówno w liczbie pojedynczej, jak i mnogiej; jeśli uważa to za dobre. Zauważ, że rozmawiamy tu o niektórych rzeczach mających związek z prologiem Kroniki. Szukaj powyżej, gdzie się tłumaczy, czemu służy Kronika. Karta 100  /262

O różnych autorach kronik  /264

O tym, co zrobił cesarz Fryderyk po pozbawieniu go tronu  /265

O roku, w którym wypędzeni przez cesarza wrócili do Parmy  /266

Jak mieszkańcy Parmy, jeszcze przed starciem, zwołani parlament i wybrali kapitanem i dowódcą messer Ugo Di Sanvitale  /266

Jak mieszkańcy mogli wejść do Parmy i utrzymać miasto po jego zdobyciu  /267

Ci, którzy weszli do miasta, otrzymali pomoc z pięciu stron  /267

O gwałtownej i pełnej intryg wojnie Kościoła z władzą świecką, czyli między cesarzem a papieżem  /267

Jak z powodu wojny ogromnie rozmnożyły się dzikie zwierzęta  /270

O niewdzięczności cesarza Fryderyka  /271

Co to jest niewdzięczność według Bernarda i co o niewdzięczności mówi prawo  /272

Jak ci, którzy oddalają się od sprawiedliwości szybko tracę siły, pokażemy to na podstawie rozumowania i przykładów  /272

Jak król Enzo oblegał Quinzano, kiedy Parma wyrwała się spod władzy jego ojca  /273

Jak król Enzo i wojsko z Cremony rozbili obóz blisko Taro Morto  /274

O messer Rizzardo, hrabim San Bonifacio Di Verona, który jako pierwszy przybył Parmie z pomocą  /275

O okrucieństwie Ezzelino, przypominającym diabła tak, jak święty Franciszek przypominał Chrystusa  /276

O pomocy w oblężeniu Parmy, jaką uzyskał cesarz po pozbawieniu go tronu  /277

Jak szlachetne kobiety z Parmy zrobiły srebrny model miasta i ofiarowały go Świętej Dziewicy, aby raczyła bronić Parmy przed bezbożnymi  /278

Jak wojsko Mantui spaliło Casalmaggiore  /279

Cesarz, oblegając Parmę, każdego dnia ścinał kogoś z przeciwników  /279

O rycerzach Parmy, których wojska Modeny i Reggio zakuły w kajdany podczas wojny toczonej między Fryderkiem a Kościołem  /280

O rycerzach z Marchii Ancony, których cesarz kazał powiesić na szubienicy  /281

O messer Gerardo Del Canale, którego cesarz kazał utopić w morzu, przywiązując mu do szyi kamień  /281

O messer Bernardo Rossi Di Parma /282

O Pier Della Vigna  /283

Oszczerstwo rzucone przez cesarza na Pier Della Vigna w celu skazania go na śmierć  /284

O zdobyciu przez Parmeńczyków miasta Vittorii, o wzięciu caroccia Cremony  /286

O skarbcu cesarza wziętym przez Parmeńczyków i o jego koronie znacznej wartości  /287

Jak osobiste rzeczy cesarza dostały się legatowi Gregoriowi Da Montelongo  /288

O dowódcach tego wojska, którzy zmusili Fryderyka do ucieczki  /288

O tym, co robił Fryderyk po ucieczce z Vittorii  /289

O bracie Giovannim Da Pian Del Carpine, którego papież Innocenty wysłał do Tatarów. Jak przez wpływ gwiazd zostały odbite obrazy  /290

O liście, który cesarz Tatarów wysłał papieżowi  /292

O tych, którzy w różnych okresach niszczyli Italię  /293

Jak papież Leon może być porównywaniu do Jozafata, króla Judy  /294

O czynach Teodoryka, króla Gotów i jak z czterech powodów powinien być wyciągnięty z grobu  /294

Jak w czasach Grzegorza IX mówiono o Tatarach i o tym, jak różni papieże wysyłali do nich swoich posłów  /296

Jak Innocenty IV uczcił Giovanniego Da Pian Del Carpine po jego powrocie od Tatarów  /296

Jak papież Innocenty IV prosił króla Francji o przełożenie podróży do czasu uśmierzenia złości Fryderyka  /297

O wielu dobrych rzeczach brata Giovanniego Da Pian Del Carpine i o księdze, jaką napisał o Tatarach  /299

Pochwała klasztoru w Cluny i pochwała czarnych mnichów  /300

O mistrzu Wilhelmie Altisiodorense, posiadającym wielki dar dyskutowania, ale nie głoszenia kazań  /301

Jak można interpretować dyskusję na dwa sposoby  /305

O różnych właściwościach wina według Francuzów  /308

O winie według mistrza Morando  /308

O Francuzach i Anglikach, którzy lubią opróżniać kielich za kielichem, do których można odnieść słowa Jeremiasza "Panie, objawiłeś mi i wiem, pokazałeś mi ich skłonności"  /310

O większej i mniejszej długości dni we Francji  /311

O świętym Ludwiku, królu Francji i jego dwóch wyprawach. O Ludwiku, królu Francji, który zabrał głos na Kapitule prowincjonalnej Braci Mniejszych w Sens  /311

Charakterystyka króla Franci; o jego duszy i pobożności  /312

Król Francji prosił Braci o wsparcie duchowe i otrzymał je  /313

Jak król Francji spożywał obiad z Braćmi i pokrył wydatki  /314

O pokorze generała zakonu, który jadł osobno, przy innym stole  /315

O wspaniałym obiedzie przygotowanym przez króla Francji; jak zmieniła się jego droga, aby iść i prosić o pomoc Braci Mniejszych  /316

O pokorze króla Franci, który zachowywał się według słów Pisma, Upokorzyłem swoje życie na ziemi  /316

O bracie Hugo z Prowansji, o jego cechach fizycznych i duchowych oraz o jego wiedzy  /318

Jak brat Hugo złajał kardynałów proszących go o wieści. Jak brat Hugo surowo upominał kardynałów w Lyonie, mieście we Francji. Jak upominał papieża, kiedy kardynałowie nie wprowadzili w życie postanowień soboru o wyborze osób zdolnych na urząd pasterski  /319

Jak papież Innocenty chwalił brata Hugo za słowa wypowiedziane na konsystorzu o kardynałach  /324

Jak brat Hugo miał odwagę powiedzieć kardynałom to, co powiedział  /325

O czterech bliskich przyjaciołach brata Hugo  /327

O bracie Guglielmo, który ułożył sumę wad i zalet i o innym Guglielmo, zwanym Britto, który również ułożył księgę noszącą jego imię  /328

Jak otrzymałem wiadomość o bracie Hugo, kiedy byłem jeszcze bardzo młody i przebywałem w klasztorze w Sienie. O kulturze brata Hugo, chwalonej na wszelkie sposoby na Synodzie w Lukce  /329

Jak brat Hugo pokonał magistra Raniero Da Pisa, mówiącego że jest filozofem  /330

O hrabim Prowansji i jego córkach  /331

Jak brat Hugo chętniej mieszał w klasztorze Braci Mniejszych w Hyeres niż w innym miejscu  /332

O dwóch zwolennikach Gioacchino, którzy głosili, że król Francji zostanie więźniem Saracenów na zamorskim szlaku  /333

O bracie Maurycym, który ułożył dystynkcje o kazaniach  /334

O bracie Gerardino, który napisał książeczkę z powodu której nasi przeciwnicy znaleźli powód do kontrolowania Zakonu Braci Mniejszych  /335

Przeor Gioacchino posiadał trzy rzeczy uniemożliwiające uwierzenie jego nauce, tworzące przeciwne mu argumenty  /336

Przeor Gioacchino nie wskazał  żadnego terminu ani dla Antychrysta, ani dla końca świata  /337

O dwóch innych joachimitach, którzy zachęcali brata Hugo do dyskusji z bratem kaznodzieją o doktrynie przeora Gioacchino  /338

O dyskusji brata Hugo z bratem Pietro, lektorem z Neapolu z Zakonu Braci Kaznodziejów na temat pism przeora Gioacchino  /339

Przykład pewnego młodzieńca, który prosił Boga i znalazł się po drugiej stronie rzeki  /340

O cierpliwości przeora Gioacchino i o jego świętości  /340

Jak cesarz Fryderyk nie mógł być zabity przez człowieka, lecz przez Boga, co też się stało  /342

Jak w lewej ręce jest wiele doświadczenia, a w Piśmie Bożym wiele znaczenia   /343

O życiu Fryderyka II, byłego cesarza, które powinno się skończyć w sposób przepowiedziany przez Izajasza i Merlina, jak utrzymywał brat Hugo  /343

Tu pokazuje się, że cytaty z Biblii nie powinny być fałszowane i że nie powinno powstrzymywać się od pożywienia stworzonego przez Boga  /344

Tu dowodzi się, że możemy używać słów niewiernych jako dowód z sześciu powodów  /346

Jak brat Pietro chciał bronić się przy pomocy wykrętów i przeciwstawiania Pisma Pismu  /347

Jak Balaam był słusznie wzgardzony przez Boga zarówno za nadmierne gadanie, jak też za prorocze znaczenie jego losu  /347

Tu pokazuje się, że Balaam i Eihu byli tym samym człowiekiem  /350

Żydzi uważają, że Melchizedech i Sem są tą samą osobą, to samo mówią o Fineesie, synu Eleazara i proroku Eliaszu  /351

O fragmencie z apostoła, który mówił: wszelkie pismo od Boga natchnione...  /351

O czterech sposobach używania Pisma Świętego  /353

O upominaniu i poprawie  /354

Brat Pietro nie mogąc oprzeć się cytatom z Biblii, uciekł się do przykładów świętych i słów filozofów, ale i tu został szybko pokonany przez brata Hugo  /356

Brat Pietro zrozumiał, że został pokonany, zmienił zachowanie i chwalił brata Hugo za wszechstronną wiedzę  /357

Jak brat Hugo dał dobry przykład słuchaczom  /358

Początek i koniec zakonu Saccatum  /359

Jak bracia dominikanie i my nauczyliśmy się wielu chodzić na kwestę i układać regułę  /360

Jak brat Hugo miał wielu oszczerców z dwóch powodów, które wyjaśnimy w Księdze  /360

O różnych eremitach i o ich podłączeniu  /361

O kongregacji lub lepiej o rozproszeniu tych rozpustników nazywających siebie apostołami, którymi w rzeczywistości nie są. Zauważ, że ten temat ciągnie się aż do fragmentu: rok pański MCCXLVIII i jest powtórzeniem roku poprzedniego  /362

O Ghirardino Segalello, który chciał być równy Synowi Bożemu i o wielu jego głupstwach  /364

O bracie Roberto, pierwszym towarzyszem brata Ghirardino Segalellok który potem odszedł i ożenił się  /366

O głupocie tych hultajów określających się jako apostołowie, którymi nie są, za to są synagogą szatana  /367

Apostoł opisuje życie i sposób zachowania się i regułę tych, którzy zamierzają żyć w miłości i oddaniu Jezusowi Chrystusowi, naszemu Panu  /367

Dlaczego apostata jest bezużyteczny dla Boga, siebie i bliźniego  /369

Jak Roberto, po opuszczeniu hultajów, mówiących, że są apostołami, a nie są, źle o nich mówił  /370

O podziale wśród braci apostołów  /371

Tu pokazuje się, że nikt nie powinien żenić się z osobą poświęconą Bogu i przytacza wiele argumentów  /372

Jak apostaci, odchodząc od Boga, kończą życie nędzną śmiercią  /374

O ohydnej i nieuczciwej głupocie tych hultajów i jak z biegiem czasu brat Gherardino Segalello zmienił szatę i ubrał inną, choć zawsze miał na ustach słowa ordynarne  /375

Jak biskup Parmy zakuł w kajdany tego Gherardino i wtrącił do więzienia za jego głupotę  /376

O pewnym chłopaku, któremu apostołowie kazali wygłaszać homilie w kościele i o słowach brata Bonaventury Da Iseo skierowane do słuchającego ludu Ferrary  /377

O głupocie chrześcijańskiego ludu  /378

O piśmie przeora Gioacchino na temat ewangelicznych chłopców  /380

Dowodzi się tu, że ci apostołowie nie mogą być zbawieni  /380

Pochwała czystości i podanie na ten temat wielu cytatów z Ojców  /383

Jak Pan nasz, Jezus Chrystus, miał w sobie trzy cechy będące podstawą każdego zakonu, czyli posłuszeństwo, ubóstwo i czystość, bez których nie ma zbawienia dla duchownych  /385

O głupocie brata Gherardino Sagalello, która nie jest mała, ale wystarczy powiedzieć o dwunastu głupstwach  /386

Apostoł dowodzi, że dla nowicjuszy i nieuczonych potrzebny jest nauczyciel  /387

Pokazuje się, jak ci, którzy chcą nauczać innych powinni mieć wrodzoną lub nabytą wiedzę, a lepiej obie  /389

Zauważ, że ani pierwszy ani ostatni król Izraela nie byli z plemienia Judy. Można to tak odczytać: nie odeszło berło od Judy, czyli od narodu żydowskiego. Przed Herodem Żydzi mieli króla z rodu Matatiasza, z plemienia Lewiego  /391

Dlaczego Pan był niezadowolony z faktu, że synowie Izraela chcieli mieć króla najbardziej niż wtedy, gdy Mojżesz prosił człowieka, aby został przewodnikiem  /391

Tu pokazujemy na wielu przykładach, że nie można gardzić pomocą człowieka nawet jeżli ma się pomoc Boga  /392

O kilku, których próśb wysłuchano, a potem ich ukarano  /393

O trzech ludziach, którzy nie chcieli się pilnować, kiedy mogli to robić bez trudu  /394

Tu chwali się kulturę i mówi się, że aby ją zdobyć należy się uczyć i trudzić  /394

O urzędzie kaznodziejskim  /397

O tym, jak niektórych Bóg wysyła do głoszenia kazań, inni idą od siebie i o tym, że Pan nasz, Jezus Chrystus, nie chce przyjść, jeżeli nie jest wysłany  /397

Tu dowodzimy, że zgodnie z tym, co napisano, Pan nie zakazł dwóch tunik  /399

O zbytku ubioru i pokarmu  /401

Jak można usprawiedliwić Naama z nadmiaru ubrań. O szlachetnym stole szlachetnych osób  /401

O Syryjczku Naamie, który przyniósł prorokowi dziesięć kompletów ubrać i który siedem razy mył się w Jordanie  /402

O zbytecznych ozdobach kobiet i o zmniejszeniu liczby ubrań niektórych mężczyzn  /403

Dlaczego dar Jeroboama nie był darem szlachetnym, być może można go usprawieliwić poprzez symboliczne znaczenie  /404

O szlachetnym darze Azaela Elizeuszowi  /405

Ty, który czytasz, zwróć uwagę na wielką nędzę "w jakiej znalazł się jeden z tych głupców wskutek błędnej interpretacji"  /405

Pan rozkazał głoszącym Ewangelię żyć według Ewangelii. Można to pokazać na wiele sposobów  /406

Jak apostołowie Gherardino Segalello ciężko grzeszą z czterech powodów: biorą jałmużnę i nic w zamian nie dają  /407

O bracie Buoncompagno, który tłumaczył dlaczego wystarczy mu nędzna tunika  /408

Wielu hultajów i uwodzicieli ubrało szatę Segalella, aby łatwiej dopuszczać się szaleństwa  /409

O dwóch zakonach, czyli o Braciach Mniejszych i Kaznodziejach, które zostały przedstawione w Starym Testamencie  /411

Zauważ, że pod postacią rybaków są przedstawieni Bracia Mniejsi, a pod postacią myśliwych Kaznodzieje  /411

Zauważ, że autor kontynuuje mówienie o zakonie świętego Franciszka, do którego należy. Potem powie o bardziej istotnych rzeczach  /412

O apostołach Chrystusa, którzy w Starym Testamencie byli przepowiedziani pod różnymi figurami  /413

Jak Pawła i Barnabę dołączono w poczet dwunastu, co zostało wyobrażone w Starym Testamencie. To samo stało się z proroctwem siedemdziesięciu dwóch apostołów  /414

Pokazujemy na wielu przykładach, że ci hultaje nie powinni nazywać się apostołami  /416

O dwóch dobrych rzeczach, które zdają się mieć ci apostołowie  /418

Przeor Gioacchino niczego nie przepowiedział o tych apostołach, podczas gdy wcześniej mówił o Braciach Mniejszych i Kaznodziejach oraz o siedmiu zakonach, które zgodnie z jego nauką, przyjdą po upadku Antychrysta  /418

O Gamalielu i jego radzie  /419

O mieście Aix, świętym Maksymilianie, Marii, Marcie i Łazarzu, o świętych Cedoniuszu i Marcylli  /420

O hrabim Prowansji, który chciał być pochowany w klasztorze Braci Mniejszych i o świętej Elżbiecie, która chciała tego samego, ale Bracia im odmówili  /421

O ciele świętej Marty, spoczywającym w Tarasconie i o Chlodwigu, królu Francji, który został uzdrowiony nad jej grobem i nadał temu miejscu wiele włości  /421

O pokorze brata Giovanniego Da Parma, generała zakonu  /422

Jak brat Giovanni wysłał Anglika, brata Stefana, lektora do klasztoru w Genui, w którym dokonał wielu dobrych rzeczy  /423

O generale bracie Giovannim Da Parma  /424

Charakterystyka fizyczna brata Giovanniego Da Parma, o jego cnotach i duchowych przyzwyczajeniach  /425

Jak brat Giovanni Da Parma stał się pierwszym generałem wizytującym klasztory; dobroczyńcom zostawiał listy uczestnczenia w beneficjach zakonu  /426

O treści listów brata Giovanniego skierowanych do dobroczyńców zakonu na ich prośbę  /426

O księgach brata Bonaventury, który był generałem zakonu  /427

Jak brat Giovanni Da Parma przyznał rację nauczycielom uniwersytetu i szkół w Paryżu i uciszył ich sporu  z duchownymi wybuchłe z powodu Guglielmo Di Sant`Amore  /428

Jak pewien paryski nauczyciel chwalił brata Giovanniego i zakon świętego Franciszka i pokazał, że był godny nagany i nauczyciel Guglielmo Di Santo Amore  /429

Jak brat Giovanni podczas Kapituły Generalnej w Metz nie chciał uchwalić konstytucji, aby poddani nie narzekali na jej ciężar  /430

Jak brat Giovanni Da Parma wysłał list do całego zgromadzenia i polecił śpiewać nabożeństwo jednakowo we wszystkich klasztorach  /431

Wielu ludzi znienawidziło brata Giovannniego Da Parma z powodu doktryny przeora Gioacchino  /432

Jak niektórzy są tak głupi, że nie chcą zmienić zdania i przez to nie mogą pozbyć się okrucieństwa  /433

Jak brat Giovanni Da Parma, mimo wielu wrogów, miał też wielu wielkich przyjaciół, którzy go szanowali i o których później powiemy  /435

O Vatatzesie  /435

O Paleologu, następcy Vatatzesa na greckim tronie  /436

O królu Anglii, ojcu Edwarda i o pewnym kuglarzu, który chwalił go szydząc i jak król kazał go powiesić  /437

O uprzejmości brata Giovanniego Da Parma, o tym jak często dostosowywał się do biednych braci i chciał, aby przy stole wszystko było wspólne  /437

Przykład subtelności pewnego angielskiego króla  /440

O towarzyszach brata Giovanniego Da Parma, o bracie Marco, towarzyszu generałów  /440

Jak generał zakonu, brat Bonaventura cieszył się z upomnień i to z pięciu powodów  /441

Jak brat Giovanni Da Parma przystosował się ze wszystkim do zadań zakonu  /443

Jak brat Giovanni Da Parma przyspieszył datę zwołania Kapituły Generalnej, chcąc zrezygnować z urzędu i jak przyczynił się do wyboru brata Bonaventury  /443

O dzikich ptakach, które zagnieździły się w Greccio pod stołem brata Giovanniego, gdzie przyszły na świat ich młode  /443

Jak anioł służył bratu Giovanniemu do mszy  /444

Jak mieszkańcy Pizy zostali ekskomunikowani na trzydzieści lat z powodu potrójnej winy. O małej prowincji Garfagnana  /446

Jak brat Giovanni Da Parma chciał odwiedzić Hiszpanię, kiedy pełnił urząd generała zakonu  /447

O postoju w towarzystwie brata Hugo  /448

O moim towarzyszu wysłanym do Egiptu w celu niesienia pociechy chrześcijańskim jeńcom  /450

Pochwała niektórych Braci Mniejszych wiodących bardzo święty tryb życia w klasztorze w Genui, którzy po chwalebnym jego zakończeniu zmarli w zakonie  /451

O biskupie Korsyki, który udzielił mi święceń kapłańskich i o kościele świętego Honorata, który papież Aleksander IV dał Braciom Mniejszym z klasztoru w Genui  /452

O arcybiskupie Genui, chwalącym Anglika, brata Stefana i o biskupie Korsyki. Ten arcybiskup był skąpym człowiekiem, nie do końca był katolikiem i został zabity  /453

O skąpstwie i podłości biskupa Ferrary, który nie chciał przyjąć i gościć papieża Urbana  /454

Jak papież Innocenty IV wysłał do królestwa przeciwko pozbawionemu władzy cesarzowi brata Simone, ukoronowanego męczeństwem  /455

O innym bracie Simone zwanym "od Hrabiny", którego Bóg uczynił sławnym dzięki cudom  /456

Jak obywatele, stronnicy kościoła, wypędzeni z Reggio odzyskali wiele górskich zamków  /456

Jak messer Bonaccorso De Palude został zamordowany w tym samym roku  /456

O biskupie Tripolis, który zmarł w Parmie  /457

O messer Bernardo Di Rolando Rossi, zamordowanym pod Collecchio  /457

O Ludwiku, królu Francji, który wyruszył za morze przeciwko wschodnim Saracenom. Jak Bolończycy zdobyli i zniszczyli Bazzano  /458

O górach, które osunęły się w ziemi hrabiego Sabaudi i przykryły siedem parafii, zabijając cztery tysiące ludzi. Było to w roku pańskim 1248  /458

Jak papież Innocenty IV wezwał brata Giovanniego, jadącego do Hiszpanii ponieważ chciał wysłać go do Grecji w celu nawrócenia czy pojednania się Greków. O poufałości jaką papież Innocenty IV okazywał bratu Giovanniemu Da Parma i o tym jak wysłał go do Grecji w dobrym towarzystwie  /460

O bracie Rinaldo D`Arezzo, biskupie Rieti wyświęconym przez papieża  /461

O kościele świętego Gerarda, pełnym dziecięcych koszul  /462

O arcybiskupie Embrun, który każdego dnia chciał mieć przy stole dwóch Braci Mniejszych  /462

O arcybiskupie Embrun, który został kardynałem Kościoła Rzymskiego, a potem legatem w Lombardii  /463

O bracie Rinaldo D`Arezzo, biskupie z Rieti z Zakonu Braci Mniejszych  /464

Jak brat Stefan, Anglik, głosząc kazanie braciom, upomniał biskupa Rieti, który był przy tym obecny  /464

Jak biskup Turynu upomniał brata Rinaldo za to, że zgodził się zostać biskupem  /466

Jak odpowiedziano biskupowi Turynu, cytując Pismo Święte i słowa Innocentego  /466

O sześciu powodach rezygnacji z biskupstwa  /467

Jak brat Rinaldo złożył rezygnację z biskupstwa na ręce papieża w obecności kardynałów  /468

O odpowiedzi brata Rinaldo udzielonej pewnemu kardynałowi w czasie kwesty  /469

Jak brat Rinaldo zmarł w klasztorze w Sienie i uzdrowił paralityka  /470

O przeorze Bertinoro rodzonym bracie brata Rinaldo, człowieku świętym, uczonym i wielkim dobroczyńcą Minorytów  /472

O dwóch towarzyszach z Bretanii i o zamku Bertinoro  /472

O schwytaniu króla Enzo, czego dokonali Bolończycy na terytorium Modeny  /472

O charakterze króla Enzo i jak brat Albertino Da Verona grał w kości, aby gwardie przyniosły mu jedzenie  /473

O messer Guido Da Sesso i o powieszonych z Rolo; o obrazie i podłości duchownych stojących po stronie cesarza  /474

O Giuliano Da Sessa, złośliwym prześladowcy Kościoła, za co Bóg go ukarał  /475

Jak mieszkańcy Parmy i wyrzuceni zadali wiele ciosów mieszkańcom Reggio  /476

O wylewie Crostolo i zniszczeniu dwóch mostów  /476

O messer Simone Di Giov Anni Di Bonifacio, wielkim wojowniku po stronie Kościoła w czasie wielkiej wojny  /477

O trzęsieniu ziemi  /477

O oblężeniu Modeny, o Ezzelino Da Romano, który zdobył Este i inne ziemie markiza D`Este. O budowie Brescello  /477

O schwytaniu przez Saracenów Ludwika, króla Francji  /479

O upokorzeniu króla Francji i o zwróceniu Damietty oraz o odbudowie wielu obszarów  /479

Jak ludzie stojący po stronie Kościoła zadali wiele złego mieszkańcom Reggio, a będący po stronie cesarstwa rozbroili Parmę, schwytali jej carroccio i trzy tysiące ludzi  /480

Tu wymienia się markizów Lupo, krewnych messer Bernardo Di Rolando Rossi  /481

Jak później Parmeńczycy stojący po stronie Kościoła zemścili się odpowiednio za to,co uczyniono im podczas wojny  /482

Tu mówi się dokładnie i właściwie o Ciele Pańskim, aż do miejsca, w którym jest napisane Fryderyk II były cesarz etc  /483

Jak manna symbolizuje Ciało Pańskie z trzech powodów  /483

O Synu Bożym mówi się, że jest cały w trzech miejscach  /484

Jak niekiedy dobrze jest przystąpić do komunii, niekiedy lepiej tego nie robić. Jak pokazuje przykład Zacheusza i Centriona, z których jeden radośnie przyjął Pana, drugi niegodnie go odrzucił  /485

Jak duchowni przechowują ciało Pańskie w swoich kościołach i domach modlitwy z trzech powodów  /486

Jak ze względu na trzy rzeczy źle robią ci, którzy chcą zawsze trzymać Ciało Pańskie w Pixis, gdy wielu chce przystąpić do komunii  /487

O tym, jak mannę porównuje isę do wielu rzeczy  /488

O dziesięciu nieszczęściach Fryderyka, który był cesarzem  /491

Kto to jest logoteta  /494

O wielkim Dominium Pallaviciniego, jak kogut wydziobał mu oko, kiedy był dzieckiem  /494

Zemsta mieszkańców Parmy na Pallavicinim  /495

Pallavicini był człowiekiem żądnym władzy, zrujnował krewnych, którzy przekazali mu rządy w Cremonie  /496

O częstotliwości liczby dziesięć. O śmierci Fryderyka, byłego cesarza  /497

O wielu powodach, dla których odmówiono pochówku byłemu cesarzowi, Fryderykowi II  /498

Gdzie i kiedy zmarł były cesarz Fryderyk  /498

Jak słowa Izajasza o zburzeniu Babilonii i o Lucyferze możey odnieść do Fryderyka i jego synów  /499

O wadach cesarza Fryderyka i jak Bóg uczynił dobrze usuwając jego synów z powierzchni ziemi  /500

O dobrych cechach i cnocie Fryderyka  /501

Jak na Fryderyku skończyło się rzyskie cesarstwo  /501

O następcach Fryderyka i następcach na tronie ze strony Kościoła  /502

O siedmiu przesądach Fryderyka  /502

O fasceninach i Nicoli, którego cesarz wysłał na dno w Faro  /503

O Faro, co to jest i gdzie się znajduje  /504

Jak cesarz Fryderyk stał się Epikurejczykiem  /505

O tym, jak Solomon powiedział wiele rzeczy o człowieku z ciała, ale czym innym była jego myśl  /506

O Epikurze, kim był i o stoiku  /507

O życiu ludzi cielesnych  /507

O Michale Szkocie, dobrym astrologu  /508

O tym, jak cesarz Fryderyk był człowiekiem dowcipnym i cierpliwie tolerował drwiny i obrazy; widzimy to po tym, co zostanie opowiedziane  /509

O przodkach cesarza Fryderyka  /510

Te wiersze zostały wzięte z Księgi Hrabiny Matyldy i są pożyteczne dla poznania minionych wydarzeń  /510

Jak papież Grzegorz VII został przyjacielem hrabiny Matyldy i był jej oddany  /513

Jak hrabina Matylda pomagała Kościołowi Rzymskiemu finansowo i z rycerzami walcząc przeciwko cesarzowi  /513

O Robercie Guiscardzie, który zdobył Królestwo Sycylii, Kalabrii, Apuli i  Ziemi Pracy i o tym, jak wiernie walczył po stronie Kościoła  /514

Cytaty z Pisma Świętego pożyteczne do przygotowania bitwy  /515

O królowej Konstancji, matce cesarza Fryderyka II  /516

Słowa Merlina o Fryderyku II  /517

Jak cesarz Henryk był przyjacielem przeora Gioacchino  /518

Proroctwa mistrza Michała Szkota o niektórych przyszłych wydarzeniach w Lombardii, Toscanii i Romagnii  /518

O tych, którzy rządzili w Lombardii i Romagnii, zarówno ze strony Kościoła, jak cesarstwa  /520

Tu mówi się o strasznej historii, godnej pamięci  /522

Pokazane jest na przykładach, że potrzebna jest pomoc Boża, kiedy zabraknie ludzkiej  /523

O Okrucieństwie Ezzelino Da Romano. O tym, jak jednego dnia kazał spalić jedenaście tysięcy mieszkańców Padwy  /526

O Tebaldello, dwukrotnym zdrajdy swojego miasa Faenzy  /528

O przyczynie zniszczenia Bolonii, o lichwie nie do naśladowania, owocach nie do dostania i innych grzechach  /530

Parmeńczycy zawarli ze sobą pokój po śmierci cesarza, ale ten nie trwał długo  /530

O Giovannim Barisello, człowieku ubogim i mądrym, który mądrością uwolnił miasto  /531

O łace, jaką Parmeńczycy uczynili mieszkańcom Borgo San Donnino i o ich wielkiej niewdzięczności. O zniszczeniu Borgo San Donnino  /532

O odzyskanym Colorno i messer Manfredino Da Canoli, kapitanie, który tam umarł  /534

O różnych beneficjach danych Ciovanniemu Barisello przez mieszkańców Parmy  /535

O drużynie parmeńskiej zwanej krzyżowcami, do której przyłączyły się inne; drużynę utworzono z woli króla Karola  /536

O Pallavivinich  /536

O Marchesopolo  /538

O świętości donny Mabilii, żony markiza D`Esse, zwanego Azzo  /539

O świętości trzech szlachetnych kobiet albo dam  /539

O Marchesopolo, który zamieszkał w Cesarstwie Wschodnim  /540

O partiach w Toskanii, kościelnej i cesarskiej  /542

O licznym złu, do którego doszło  z winy cesarza Fryderyka, za co został odpowiednio ukarany, zarówno on sam, jak cesarstwo  /543

Piękny i pożyteczny traktat o podardzie świata  /544

O dwunastu legatach kurii rzymskiej wysłanych do Lombardii i Romagnii /546

Jak unikać spoufalenia się z kobietami  /549

O przeorze Sysoi, który wolał udać się na pustynię niż mieszkać z kobietami. Jego uczniem był Abraham, dlatego powiedziano: lepiej zamieszkać na pustyni niż we wspólnym domu  z kłótliwą kobietą (Prz. 21)  /549

O przezorności kardynała Ottaviano  /550

O przebiegłości człowieka służącego na dworze króla i zarabiającego w ten sposób  /551

O messer Gregorio Da Montelongo, który wiele lat był legatem w Lombardii  /552

O przezorności, której nauczył Pan  /553

O wierności Gregorio Da Montelongo  /555

O gadającym kruku messer Gregorio Da Montelongo  /556

O pochwale czystości  /558

O Ezzelino Da Romano, schwytanym poprzedniego roku, o jego śmierci i miejscu pochówku  /559

O messer Filippo, arcybiskupie Rawenny, o tym jak chciał się nauczyć sztuki nekromancji  /560

O pewnej zakonnicy, która proponowała porzucenie Boga, jeżeli on jej nie pomoże /561

Jak Bóg pociesza przyjaciół  /561

Jak messer Filippo, arcybiskup Rawenny, legat papieża, zebrał wojsko przeciwko Ezzelinowi  /562

Jak brat Chiarello z Zakonu Braci Mniejszych został w tym wojsku chorążym  /563

O innym minorycie; dzięki jego pomysłom i Bożej pomocy zdobyto miasto  /564

Mieszkańcy Padwy wydari Ezzelinowi swoje miasto w czasie Oktawy świętego Antoniego  /565

O tym, co legat w Niemczech, messer Filippo zrobił po śmierci landgrafa  /566

O ciężkich karach nałożonych przez arcybiskupa Rawenny na swoich służących, kiedy dopuszczali się jakiegoś zaniedbania  /568

Jak arcybiskup Rawenny dał mi relikwie proroka Elizeusza, które zawiozłem do Parmy  /569

O synodzie zwołanym przez legata w kościele Ursiana z powodu Tatarów  /572

O wielu oskarżeniach Braci Mniejszych i Kaznodziejów, powstałych z czterech powodów, za które powinni dziękować  /573

Jak messer Obizzo, biskup Parmy, bronił Braci Mniejszych i Kaznodziejów w odpowiednim czasie i podobnie czynił to messer Filippo, arcybiskup Rawenny  /573

Jak odpowiedziałem trzem arcykapłanom, moim przyjaciołom, na ich oskarżenia Braci Mniejszych i Kaznodziejów w czasie synodu w Rawennie  /575

O dziesięcinach. Należy je płacić, o czym czytamy w Księgach Królów i Proroków /576

Używanie prymicji zaczęło się od Abla a dziesięcin od Abrahama  /577

O obowiązku przestrzegania siódmego roku, zwanego Rokiem Odpoczynku i Odpuszczenia. Należy zauważyć, że o tym roku mówi Józef. Dziesięciny istnieją z trzech powodów. Po pierwsze dzięki przykazaniu, po drugie, aby była żywność dla Domu Bożego, po trzecie jako znak przypominający nasze odkupienie  /578

O pogrzebie, który powinien być celebrowany zgodnie z wolną wolą zmarłego. O usprawiedliwieniach innych, nieparafialnych kościołów, do których przyjmuje się ciała umarłych  /579

O słuchaniu spowiedzi  /580

Czy można lub nie można wbrew woli proboszcza spowiadać się u innego, czy też koniecznie trzeba u niego  /580

Pozwolenie otrzymuje się w pięciu przypadkach  /582

Opowieść, nieco naciągana, ale prawdziwa, jaką generał zakonu, brat Bonaventura usłyszał od Aleksandra IV  /583

Inne bolesne opowiadanie  /585

Bracia Mniejsi mocą autorytetu papieży mogą swobodnie głosić kazania i słuchać spowiedzi  /587

O różnych rodzajach królestwa, jak Królestwo Boże, opisane w Piśmie Świętym, należy rozumieć na siedem sposobów  /589

O wielu przykładach pokazujących, że niegodni duchowni powinni zostać odrzuceni a przyjęci zasłużeni. Pokazuje to dziesięć przykładów  /592

Fabularyzowanie Żydów o proroctwie mówiącym, że niewola babilońska powinna się skończy po siedemdziesięciu latach i o chamstwie króla Baltazara, który obrażał Żydów doprowadzając ich do rozpaczy  /593

Doskonała odpowiedź Braci Mniejszych dana duchownym mającym prebendy, którzy na nich narzekali  /595

O liście, który Książęta Ciemności wysłali do prałatów i o złu, które papież Innocenty IV chciał wyrządzić Braciom Mniejszym i Kaznodziejom, pod wpływem nacsku pewnych duchownych. Jak papież Innocenty IV został porażony przez Boga za próbę wystąpienia przeciwko Braciom Mniejszym i Kaznodziejom  /597

Papież Aleksander IV zniszczył dokument wydany przez Innocentego IV, skierowany przeciwko Braciom Mniejszym i Kaznodziejom. Jak wicekanclerz Innocentego został za to ukarany przez Boga  /598

Jak biskup Modeny, messer Matteo Dei Pio, ze względu na stronnictwo cesarskie został wyrzucony z miasta. Podobnie jak arcykapłan Campogalliano  /599

Matulino powiedział mi dlaczego Bracia Mniejsi i Kaznodzieje są znienawidzeni przez duchownych  /600

Jak zadowoliłem Matulino odpowiedzią na niesprawiedliwe zarzuty wobec nas. Zgodził się z tym i został moim wielkim przyjacielem  /601

O brakach i hańbie pewnych księży w sprawowaniu bożych misteriów  /604

O rozsądnej odpowiedzi dobrych zakonników danej ich oszczercom, którzy starają się rzucić plamę na wybranych  /605

O pewnym biskupie z Faenzy, który został uduszony  /607

O pewnym kanoniku uduszonym przez demona  /607

Tu jest pochwała czystości  /609

O śmierci messer Filippo, arcybiskupa Rawenny  /610

O bracie Tommaso Da Pavia, prowincjale Toskanii  /610

Traktat Primate o niemieszaniu wody z winem  /611

O śmierci papieża Urbana IV  /616

O mistrzu Martino, biskupie Mantui  /617

O bracie Rigaldo, arcybiskupie Rouen  /618

Mówiąc o messer Pinamonte, który chwalił się, że wszystko idzie dobrze, radzimy zachować rozsądek  /622

O dziesięcinach wszystkich Kościołów, które papież Grzegorz X zebrał na pomoc Ziemi Świętej, a które papież Marcin przeznaczył na inny cel  /623

O książętach cesarza Fryderyka  /624

O smoku z Apokalipsy. Jak opisuje go przeor Gioacchino w Księdze Figur. O siedmiu prześladowaniach Nowego Testamentu. O czasach Siedmiu Pieczęci Apokalipsy. O otwarciu Pieczęci  /626

O zniszczeniu królestw według Aimona  /627

Bracia Mniejsi i Kaznodzieje zostali dani światu, aby pomóc tym, którzy powinni być zbawieni  /628

Spisek członków przeciw brzuchowi, niekiedy zdarza się spisek poddanych przeciwko prałatowi. Jak dzięki rozumowi i radzie serca zawarto pokój między brzuchem a członkami  /629

O królu Konradzie, synu byłego cesarza  /633

O królu Danii, utopionym w morzu przez brata  /633

O zgromadzeniu pasterzy we Francji, którzy chcą przepłynąć morze i pomścić króla  /633

O powrocie papieża Innocentego IV z Lyonu do Lombardii  /635

W którym roku messer Ghiberto De Gente zdobył władzę w Parmie z pomocą rzeźników  /637

O ośmiu głupstwach popełnionych przez messer Ghiberto De Gente, kiedy był podestą Parmy, potem dorzucił jeszcze cztery i było ich dwanaście  /638

O sądzeniu w trybunale i sprawowaniu sądownictwa  /639

O kazaniu wygłoszonym przeze mnie messer Ghinerto De Gente, prosząc o wstąpienie do Zakonu Braci Mniejszych  /642

O pokoju zawartym wśród mieszkańców Reggio w roku pańskim 1252  /643

Jak messer Ghiberto De Gente, widząc sprzyjającą chwilę, został pośrednikiem w zawarciu pokoju w Reggio  /643

O śmierci papieża Innocentego IV i o nadejściu po nim papieża Aleksandra IV  /644

O wielu dobrrych cechach papieża Aleksandra i o jego dobrych czynach dokonanych w czasie pontyfikatu  /645

Jak papież potępił dwie zaraźliwe książeczki i ekskomunikował Manfreda  /646

Dowodzi się przy pomocy cytatów, że druga książęczka mówi głupstwa  /647

Jak w Modenie rozmawiałem z bratem Gerardino, autorem dziełka. Pytałem go o Antychrysta i powiedział mi, że już się narodził, jest wielki, on dobrze go zna, ale skłamał  /648

Jak w Parmie pewien obywatel Werony chciał zostać następcą przeora Gioacchino i przepowiadać przyszłość. Jak usunięto jego księgi z powodu pewnej prostoty  /649

Jak ja, brat Salimbene spaliłem książeczkę brata Gerardino, kiedy dostała się w moje ręce  /651

O dobrych cechach brata Gerardino i jak upór przy własnych teoriach zniszczył w nim dobre rzeczy  /651

Tu pokazuje się jak wielu jest oszukanych przez demona  /652

Tu pokazuje suę jak odrażający jest kult bogów /653

Tu w taki sam sposób mówi się o heretykach, którzy mogą się mylić, skoro Syn Boży mówił o tym otwarcie  /653

Być może konieczne jest istnienie heretyków według nauki apostoła  /654

Pokazuje się, że głupio zachowują się ci, którzy nie chcą odejść od fałszywej nauki, kiedy upominają ich uczeni ludzi  /654

Tu mówi się o miłym wydarzeniu Hioba i o tym, jak człowiek powinien prosić Boga o mądrość  /655

Tu opowiada się o cudownych rzeczach Symeona, który wziął w ręce Dzieciątko Jezus  /656

O grzechach zdrajcy Judasza; nie wolno zarzucać ludziom świętym jeżeli ktoś z nich dopuści się grzechu, lecz należy chwalić tych, którzy zostają przy Bogu, gdy inni grzeszą  /65

Jak mieszkańcy Reggio wyrzucili messer Ghiberto De Gente i pozbawili go władzy i jak tego samego roku oblężyli Canosę  /658

Jak Bracia Mniejsi dostali pałac cesarza w Reggio z rąk biskupa Guglielmo, aby zbudować w tym miejscu ich klasztor  /659

W tym roku schwytano messer Ezzelina Da Romano  /660

Tego samego roku Paleolog zdobył Konstantynopol  /661

Jak mieszkańcy Sieny pokonali w bitwie wojska Florencji i Lukki i jak tym samym roku 1259 doszło do wielkiej śmiertelności, a ja napisałem księgę o nudach  /661

O pobożności biczowników, wybuchłej w roku 1260, która rozlała się na całą Italię  /62

Jak Pallavicini odmówił przyjęcia biczowników z obawy przed utratą władzy w Cremonie  /663

O nauce przeora Gioacchino, która powinna urzeczywistnić się w tym roku i, jak głoszą jego zwolennicy, zaczęła się wraz z ruchem biczowników  /664

O bitwie stoczonej w tym samym roku, czyli w 1260, między królem Węgier a królem Czech  /664

O regule Rycerzy Najświętszej Maryi Panny; podobny zakon powstał już w czasach Alleluja. Jej regłu nikt w kurii rzymskiej nie szanował z czterech powodów, a ułożył ją brat Ruffino w  roku pańskim 1261  /665

O śmierci Aleksandra IV i o następstwie Urbana IV, do którego doszło w następnym roku  /667

Jak papież Urban IV przyznał Królestwo Sycylii królowi Karolowi; o gwieździe komety, która świeciła trzy miesiące przed śmiercią papieża  /668

O śmierci papieża Ubrana IV, o markizie D`Esste, który przybył do Modeny z obywatelami Ferrary  /668

O wyborze papieża Klemensa IV  /669

O wyrzuceniu rodziny Da Sesso z Reggio  /669

O zawieszeniu broni, które później zostało potwierdzone  /670

O przyjściu Francuzów z pomocą królowi Karolowi w walce przeciwko Manfredowi, synowi cesarza; o synach byłego cesarza Fryderyka II  /670

Jak Pallavicini chciał zapobiec przejściu wojsk francuskich, ale mu się nie udało  /671

O śmierci księcia Manfreda i uwięzieniu jego żony w Manfredonii  /671

O urokach Manfredonii, którą książę założył i nazwał swoim imieniem  /672

O starszyźnie dworu Manfreda  /673

Jak mieszkańcy Brescii zbuntowali się przeciwko Pallaviciniemu, zawarli poój ze współobywatelami, mieszkańcami Mediolanu i Bergamo  /673

O oblężeniu Monte Ballario, o zburzeniu Monte Vallario  /674

O pokoju zawartym między mieszańcami Reggio, czyli między Roberti a rodziną Da Sesso  /674

O pochwale bezstronności i dobrym administrowaniu sprawiedliwością  /675

Jak Gwelfowie weszli do Florencji i wyrzucili Gibelinów. Jak messer Karol oblegał Poggibonsi  /675

O wojnie Saracenów z chrześcijanami w Hiszpanii  /675

Jak uchodźcy z Cremony weszli do miasta; jak Pallavicini i messer Boso stracili władzę w Cremonie za sprawą papieskiego legata  /676

O przyjściu Konradyna do Lombardii i Apuli  /677

Jak messer Giacomino De Palude zajął Bismantovę  /677

O oblężeniu Crovary przez wojska Reggio i Parmy  /677

O odzyskaniu zamku Reggio  /678

Jak Parmeńczycy oblegali Borgo San Donnino i zawarli pokój za włąsnymi obywatelami, którzy tam mieszkali  /678

Zmarł papież Klemens IV  /678

Jak wojsko Konradyna starło się z wojskiem Karola; jak Konradyn dostał się do niewoli i po trzech miesiącach został ścięty z wieloma innymi  /679

O dobrych cechach papieża Klemensa IV. Jak przepowiedział śmierć Konradyna i jak kanonizował pewną świętą i przy tej okazji ochrzcił jednego Żyda  /680

Jak sułtan Babilonii zdobył i zniszczył Antiochię  /681

Jak w tym roku wiały silne wiatry i jak spadło dużo śniegu w połowie kwietnia a potem mróz zniszczył winnice  /681

O zburzeni Borgo San Donnino przez wojska Parmy i o śmierci Oberto Pallaviciniego. O dobrodziejstwach wyświadczonych przez Parmeńczyków mieszkańcom Borgo i o ich niewdzięczności. Jak Pallavicini nwe w obliczu śmierci nie chciał nawrócić się do Boga, ponieważ, jak mówi Augustyn: Grzesznika niekiedy dosięga to przekleństwo: w obliczu śmierci zapomina o sobie, jak za życia zapominał o Bogu  /682

Jak Parmeńćzycy zemścili się na Pallavicinim według słów Izajasza: biada beznożnemu! otrzyma zapłatę według złych czynów swoich rąk  /684

O Primaro, gdzie Bolończycy zbudowali zamek broniący przed Wenecjanami w roku pańskim 1270  /685

O wieu drozdach w tym roku, w którym doszło do starcia króla Karola z wojskiem Konradyna  /685

O powodach budowy przez Bolończyków zamku Primaro w obronie przed Wenecjanami  /686

O pięciu sztuczkach, czyli chytrości Wenecjan w stosunku do Rawenny i Lombardii  /687

Jak z trzech powodów hrabia Ruggero pozwolił Wenecjanom na budowę zamku Marcamo  w strefie Rawenny  /688

O obfitości i produktywności Rawenny  /688

O wieży Governolo, przy której mieszkańcy Mantui pobierali myto od tych, którzy szli do Padwy, zmuszając ich najpierw do płynięcia do Mantiu, aby później wrócić tym samym kanałem do Governolo  /688

Jak w roku 1270 cesarz Konstantynopola, który poszedl za morze, przeszedł Reggio i tego samego dnia w klasztorze Braci Mniejszych pasował na rycerza messer Giacomino Di Roteglia  /689

Jak król Francji święty Ludwik po raz drugi przeprawił się przez morze i udał się do Tunisu i  tam umarł  /690

O podstępach Saracenów z Tunisu przeciwko chrześcijanom  /691

O przeniesieniu ciała świętego Ludwika przez jego syna Filipa, króla Francji, oraz wojsko  /692

Oblężenie i zburzenie zamku Malgrate  /692

Jak Mediolańczycy zniszczyli Cremę  /693

O towarzystwie sprawiedliwości powstałym w Bolonii  /693

Jak Bolończycy napadli z wojskiem diecezję Modeny, oblężyli Savignano i Montombraro i zniszczyli je  /694

W czasie przenoszenia ciała króla Francji wydarzył się cud w Reggio i drugi w Parmie  /694

O wyborze papieża Grzegorza X  /695

O śmierci króla Ezo i o czci, jaką darzyli go Bolończycy w chwili śmierci  /695

Jak król Konrad, prawy syn cesarza, został pozbawiony kościelnego pogrzebu, a jego kościi wrzucono do morza  /696

Jak Bolończycy chcieli zająć całą diecezję Modeny i mieć nad nią kontrolę, ale parmeńczycy nie dopuścili do tego  /696

O wielkim głodzie w roku 1272  /698

O przeorze świętego Prospera, messer Guglielmo Lupicinim  /698

O królu Angli messer Edwardzie  /699

O papieżu Grzegorzu X, który udał się do Lyonu na sobór  /699

Jak papież Grzegorz X w czasie Soboru w Lyonie zniósł zakon Saccatich; zniósł też tych, którzy mówili, że są apostołami, lecz nimi nie byli  /700

O dekretach papieża Innocentego III zakazujących powstawania nowych zakonów /701

Jak Bolończycy z partii cesarskiej zostali wyrzuceni z miasta  /701

O oblężeniu Faenzy  /702

Jak w tym roku dwukrotnie starły się pod Faenzą ludzie z partii kościelnej z przedstawicielami innej partii i zawsze zwyciężała partia cesarska  /702

Jak wojsko z Faenzy i Forli zdobyło boloński ekwipunek po pokonaniu przeciwników. O liczbie zabitych w bitwie  /703

O wielkim wylewie wody, potopie i śnieżycy oraz o śmiertelności zwierząt z powodu braku paszy do jakiego doszło w tym roku  /704

O powrocie papieża Grzegorza z Lyonu i o jego śmierci w Arezzo  /704

Jak papież Grzegorz, okazując gorliwość nakładał niektórym wielką pokutę i jak przypisywał sobie kilka profetycznyh wierszy   /705

Tu piszemy kolejność tych wierszy  /706

Święty Grzegorz wyjaśnia dlaczego dobrzy są zabierani z tego życia  /707

Bóg chce, aby odzyskano grób Pański  /708

Jak przeor Gioacchino wyjaśniał słowa o czterdziestu dwóch pokoleniach zawarte u Mateusza  /709

O nawróceniu Greków, Żydów i wszystkich pogan  /710

O wyborze papieża Innocentego VI i o jego śmierci  /711

O oberwaniu chmury w Dniu świętego Jana Chrzciciela  /711

O szkodach wyrządzonych przez powodź  /711

Tu mówi się jak w tym samym roku 1576 panowało zgodnie z prawem trzech papieży: Innocenty V, Hadrian V i Jan XXI  /712

O bitwie messer Cassone Della orre w Mediolanie i o arcybiskupie, któremu mieszkańcy oddali władzę w mieście  /713

W tym roku były dobre i obfite zbiory  /714

O zdobyciu i odzyskaniu Guastalli  /714

O wielkiej śmiertelności ludzi i messer Mastino, który został zabity i po którym nastał jego brat, messer Alberto Della Scala  /714

Jak w tym roku rozpocząto zamykać rzekę Tagliatę  /715

Jak w tym roku wybrano papieża Mikołaja III, który ogłosił tłumaczenie reguły Braci Mniejszych, wcześniej był ich kardynałem  /715

Mieszkańcy Cremony zabraniali zamknięcia koryta Tagliaty, która przynosiła straty Reggio  /716

O wielkim niedostatku w tym roku. Mieszkańcy Mantui zdobyli i zniszczyli Gonzagę  /717

W Mantui rządził messer Pinamonte  /717

O pierwszym kapitanie ludu Reggio  /717

O pokoju w Bolonii, zawartym w tym roku przez kardynała Latino  /718

O śmierci messer Aimerico De Palude i o pokoju Della Torre i mieszańców Lodi z Mediolanem  /718

O wielkim trzęsieniu ziemi, które zniszczyło wiele miast i zamków  /719

W tym roku zawarto pokój między Bolonią a Romagnią dzięki pośrednictwu kardynała Latino  /720

W tym roku Parma została pozbawiona kościelnego urzędu  /720

W tym też roku ponownie wyrzucono z Bolonii Labertazzich, którzy weszli tu i wcześniej wskutek zawartego porozumienia pokojowego  /720

O pojawieniu się w tym roku śmiesznych cudów niejakiego Alberto mieszkającego w Cremonie, będącego nosicielem wina  /721

Jak z powodu tego Alberta nosiciela, którego uważali za świętego; mieszańcy Padwy z powodu Antonia Pellegrino, czyniąc źle wobec Pana; mieszkańcy Ferrary z powodu Armanna Punzilovo  /723

O róznych powodach oddawania czci temu Alberto  /724

Jak w tym roku zerwano pokój w Mediolanie  /724

W tym roku Bracia Kaznodzieje wyszli  z Parmy i przenieśli się do Reggio  /725

O zerwaniu w tym roku pokoju wśród mieszkańców Bolonii  /725

O zamku zbudowanym przez Parmeńczyków między Parmą a Reggio niedaleko Borgo Domus Dei, zwanym Castrum Crucis  /725

O śmierci papieża Mikołaja III w oktawie Święta Wniebowzięcia  /726

O sporze między klerem a świeckimi, do którego doszło w Reggio z powodu dziesięcin  /726

Jak Tebaldello zdradził i oddał Faenzę członkom partii kościelnej, czyli Bolończykom i Manfredim. Parmeńczycy oddali Cremonie jej Carroccio i odwronie  /727

O moście Brazzolo, zbudowanym przez mieszkańców Mantui, który zniszczył nadmiar wód  /728

O zawarciu pokoju między klerem a ludźmi świeckimi w Reggio, którzy pokłócili się z powodu dziesięcin  /728

O Senigalli, oddanej messer Guido Di Montefeltro  /729

O zamordowanym Cassone Della Torre. O messer Scurt Apelliccia, który zginął w bitwie  /729

O wyborze papieża Marcina IV i o tym, jak wiele razy wysłał wojsko przeciwko Forli i jak źle się stało po stronie kościoła  /729

O wielkiej ilości gąsienic w tym roku. O wielkim niedostatku paszy w tym roku. W tym roku drzewa były pozbawione owoców z powodu plagi gąsienic  /730

Jak urząd kościelny wrócił w tym roku do Parmy w dniu apostołów Filipa i Jakuba  /731

Jak markiz Monfefeltro chciał podporządkować sobie całą Lombardię, ale nie pozwolili mu na to Lombardczycy stojący po stronie kościoła  /731

Jak hrabia, syn Bonifacio, podesta z Parmy, został kapitanem tego wojska  /732

O czci, jaką stojący po stronie kościoła darzyli mieszkańców Parmy i  Cremony /732

Jak Sycylijczycy powstali przeciwko Francuzom z wojsk Karola i wielu z nich zabili  /733

O Piotrze Aragońskim. O księciu Manfredzie i o Paleologu  /733

O prowincji Romagnii, godnej pochwały z wielu powodów i o tym, jak kościół rzymski otrzymał ją w darz od cesarza Rudolfa  /734

Jak wojsko francuskie udało się na Sycylię z pomocą królowi Karolowi w walce z Piotrem Aragońskim  /734

Jak Paleolog mianował greckiego papieża i greckich kardynałów  /735

Jak mieszkańcy Peruggi, wbrew woli papieża, poszli zniszczyć Foligno  /735

Jak osiedle Soncino zostało zdradliwie wydane Cremonie. Jak pod koniec maja wystąpiły ogromne upały  /736

Jak w roku nie było dobrego zbioru zboża  /736

O szlachetnym dworze powołanym w tym roku w Parmie  /737

W tym samym rok markiz z Ferrary zebrał dwór  /737

Messer Pierre D`Artois, brat króla Francji, przybył z pomocą królowi Karolowi  /737

O pokoju Strufich z Orsi i Salustri  /738

O prorou z Parmy, zwanym Asdente  /738

O oblężeniu Meldoli przez papieża Marcina i o wielkich wydarzeniach w celu odzyskania Romagnii. O pojedynku zorganizowanym między Karolem a Piotrem Aragońskim  /739

O messer Rizzardo, ojcu hrabiego Di San Bonifacio  /740

O jego żonie Niemce i jego dzieciach  /741

O przyczynie sporu między hrabią a markizem D`Este  /741

O śmierci hrabiego i o jego pogrzebie w klasztorze Braci Mniejszych w Reggio  /741

O ozdobach jego ciała i o pięknym mauzoleum  /741

O epitafium na grobie hrabiego  /742

O świętości hrabiego i jego wstydzie  /742

O szacunku jakim brat króla Francji darzył hrabiego i inne święte osoby  /743

Jak w dniu rocznicy hrabiego, żona przysłała piękne nakrycie  /743

O pomorze bydła w tym roku. Jak rok później nastąpiła wielka śmiertelność wśród ludzi  /743

O podeście łagodnym i podeście surowym  /744

Jak w tym roku widziano gwiazdę, cudownie weszła w pierwszy krąg księżyca  /745

Jak Forli wróciło do kościoła  /745

Jak miasto Forli wyzwoliłoby całą Romagnię z rąk Bolonii, gdyby nie uniemożliwił tego Kościół Rzymski, stojąc na przeszkodzie  /746

O hrabim Guido Di Montefeltro, który pokornie posłuchał kościoła i stał się bliskim przyjacielem Braci Mniejszych  /746

Jak król Karol udał się z Nepalu do Bordeaux myśląc o pojedynku z królem Aragonii  /474

O śmierci biskupa Reggio messer Guglielmo Foglianiego  /747

Jak w tym roku ludzie z Villa Bibbiano zbudowali osiedle  /748

Bracia Mniejsi z Parmy zbudowali piękny refektarz  /749

Mieszkańcy Parmy zbudowali most kamienny w Galerze  /749

O budowlach Parmy  /749

O śmierci brata Buonagrazia w roku 1283, generała Zakonu Braci Mniejszych  /751

O nowym znalezieniu ciała Magdaleny. Tu mówi się nawiasem o ciele świętego Apolinarego  i jest okazja do mówienia o świętym Maksymie  /751

O grocie, w której Maria Magdalena ukrywała się trzydzieści lat przed ludźmi  /752

O niedawnym cudzie ku czci Magdaleny  /753

Jak Magdalena ukazała się w więzieniu swojemu obrońcy i pocieszyła go. Przybrała posać gołębicy i uwolniła go. Ta gołębica była biała jak śnieg  /754

Czyny Karola. W opowiadaniu o nim wtrącimy sprawę podłości Piotra Aragońskiego i jak on uniknął pojedynku. O pojedynku postanowionym przez króla Karola i Piotra Aragońskiego za radą mędrców z powodu Sycylii  /755

O pożarze klasztoru Braci Mniejszych niedaleko Werony  /758

O pożarze Dormitorium Braci Mniejszych w Lyonie  /758

O deszczu z jasnego nieba  /758

O wielkich grzmotach słyszanych w przedostatnom dniu lutego  /759

Jak mieszkańcy Pary zbudowali kamienny most Donna Egidia /759

W tym roku rozpoczęto wznoszenie w Parmie dzwonnicy kościoła katedralnego  /759

O wielkim zbiorze owoców  /760

Jak w czasie bitey morskiej wojsko Piotra Aragońskiego schwytało syna króla Karola  /760

Jak Modena zaczęła wyniszczać się w tym roku i jak utworzyły się w niej dwie partie oprócz parti cesarskiej, którą wyrzucono. Wiele razy doszło do starć tych w środku z tymi co na zewnątrz i zawsze wygrywali uchodźcy  /761

O niektórych miastach Lombardii, między którymi panowały więzy wzajemnej przyjaźni  /765

Jak mieszkańcy Reggio zwolnili podestę messer Tobia Rangoni z Modeny, aby mógł pójść swoją drogą i wybrali podestą kapitana, którego już mieli  /766

O proroku z Parmy, zwanym Asdente, pytanym przez biskupa Parmy. Wielu innych też go pytało o przyszłość  /767

Zauwaź tę dziwną rzecz: Pizańczycy zostali schwytani przez Genueńczyków w tym samym czasie, miesiącu , dniu i miejscu, w którym oni schwytali prałatów w czasach Grzegorza IX  /768

O mieszkańcach Parmy, którzy mówią, że zemsta na swój czas i może czekać nawet trzydzieści lat. Pokazuje to przykład świętego Brizio po śmierci świętego Marcina  /768

O wielkiej bitwie morskiej jaka wydarzyła się w tym roku między Pizą a Genuą  /769

Bolesne  opowiadanie kobiet z Pizy o śmierci ich ukochanych  /770

O dżumie jaką Bóg zesłał na Pizę  /771

Jak wcześniej mieszkańcy Pizy wyruszyli okrętami i galerami oraz chmarą cesarskich statków, aby atakować Genuę  /771

O nienawiści istniejącej między Pizzą a Lukką, Florencją a Genuą i o jej przyczynie  /772

Jak mieszkańcy Pizy zmuszeni koniecznością, polecili się papieżowi Marcinowi IV  /773

O byłym cesarzu Fryderyku, o którym mówiono, że żyje jeszcze w Niemczech. Wielu w to uwierzyło i wysłało posłów, aby go zobaczyć  /774

O synu króla Tatarów, który zabił wuja za przystąpienie do Saracenów  /774

O mieszkańcach Modeny, którzy ponownie się starali  /775

O astrologu z Modeny i o tym jak ci z Sassuolo śmiali się z współobywateli  /775

Jak Parma wysłała dwunastu posłów do Modeny, chcąc pogodzić jej mieszkańców. Lecz próżno się trudziła, ponieważ ci nie chcieli ich słuchać  /776

O wierszach Merlina, ułożonych o pewnych włoskich miastach, aby mogły zatroszczyć się o siebie  /777

O wierszach Giovanniego Malvezzi, napisanych w celu odwiedzenia Modeny od złego i nastawienia mieszkańców Reggio ku dobremu  /779

Jak Guglielmo mariz Monferrato wydał córkę za syna zmarłego Paleologa  /78

Jak markiz Monferrato zabrał Tortone i zabił biskupa  /781

Jak markiz uczcił śmierć biskupa Tortony niosąc jego trumnę jakby chciał przez to pokazać, że to co się stało, nie zależało od niego  /782

Jak mieszkańcy Modeny, będący w mieściie, zaszkodzili Parmeńczykom zabierając im rynek, czyli wozy, sól i woły  /783

Jak tekst proroków przepowiadających przyszłość może być trudny do zrozumienia. Pokazujemy to na dwóch przykładach z Pisma i z Bramy świętej Zofii  /786

O chciwości mieszkańców Modeny odnoszących się do rzeczy jadalnych i porównanie ich ze starożytnymi  /787

O wielkiej ilości motyli w tym roku; o tym jak słowo "warzywo" pochodzi od żywienia i jak nazwa warzywa dana jest głównie kapuście  /787

O trzęsieniu ziemi, zaburzeniach, grzmotach, wylewach mórz i potopie, do których doszło w tym roku w różnych częśćiach świata  /788

Zaćmienie słońca i księżyca i o  cytatach, które należy tu przytoczyć  /789

Jak messer Giacomo Colonna, kardynał Kurii Rzymskiej, wezwał brata Giovanniego Da Parma chcąc go zobaczyć, ponieważ był jego przyjacielem  /790

O dobrych i złych przyjaciołach  /791

O towarzyszach brata Giovanniego Da Parma w czasie, gdy był generałem zakonu  /791

O bracie Hugo z Prowansji i jego siostrze pani Donolinie, która często popadała w ekstazę  /795

O pewnym biskupie, który był świętym człowiekiem i Bratem Mniejszym  /796

O bracie Rolando Da Pavia  /797

O bracie Lotario, dzięki któremu klasztor w Vernie nie został opuszczony i o  szacunku dla tamtejszych braci  /798

O bacie Nicoli Da Montefeltro  /798

O trzech cudach dokonanych za pośrednictwem brata Nicoli  /800

O bracie Bertoldzie, który doskonale głosił kazania, był Niemcem i należał do Zakonu Braci Mniejszych  /802

O kazaniach brata Bertolda, które słyszał pewien chłop stojący trzydzieści mil od niego  /803

O pewnej niemieckiej szlachciance, która wiele lat szła z bratem Bertoldem i słuchała jego kazań  /803

O kasztelanie, którego brat  Bertold nawrócił swoim kazaniem i przez którego Bóg uczynił cuda  /804

O siedemdziesięciu dwóch włóczęgach brata Ghirardino Segalello i o jego głupocie  /807

O dwunstu kobietach, które odwiedziły brata Ghirardino  /808

O papieżu Marcinie, króty kazał ogłosić krucjatę przeciwko Piotrowi Aragońskiemu  /808

O śmierci króla Karola i o pewnej świętej kobiecie, mającej od Boga wielkie wiedzenia  /809

O zaćmieniu księżyca i złotej róży danej przez papieża w niedzielę Laetare Jerusalem  /810

O zaśludbinach morza przez dożę Wenecji w Dniu Wniebowstąpienia  /811

O śmierci papieża Marcina i wyborze Honoriusza IV  /812

O oszustwie pewnego duchownego, któremu diabeł obiecał zostanie papieżem  /812

Jak diabeł pragnął oszukać młodzieńca, który martwił się umierająć i chciał przywołać go do rozpaczy, lecz brat z pomocą innego brata wydarł go z jego rąk  /84

Jak diabeł groził bratu wyciągnięciem go z Zakonu Braci Mniejszych i tak się stało /815

Jak diabeł oszukał brata, który był sam i zmusił go do ukrzyżowania  /816

O bracie, który wyrzucił demona z opętanej kobiety, mądrze z nim rozmawiając  /817

O innym, który zmieszałi zawstydził diabła przy pomocy mądrej rozmowy  /818

O innym bracie, który nocą, kiedy spał, został uderzony i upomniany przez demona  /819

O duchownym z Berceto, którego diabeł kazał zabić, a ten zabił innego, z którym się pobił  /820

O pochwale dobrego wina według pewnego kpiarza; jak produkuje się dobre wino w krainie zwanej Vernaccia  /821

O ośmiu niebezpieczeństwach opisanych przez apostoła i o kilku przykładach niebezpieczeństw  /822

Nauka omijania niebezpieczeństw  /823

Oto niektóre rzeczy pożyteczne i konieczne do zbawienia. Jest ich sześć  /824

O młodzieńcu, którego Bóg uwolnił od pokusy, o przykładzie pewnego króla, który nie chciał słyszeć o upokorzeniu pysznych. Ty ich poniżysz, kiedy się wywyższają i jeszcze: Pan postanowił obniżyć każdą zbędną górę  /824

O demonie, który zabił dwóch studentów i źle potraktował trzeciego  /826

O grzmotach słyszanych o niezwykłej porze  /829

O Kapitule Generalnej Braci Mniejszych  /829

O Kapitule Generalnej Braci Kaznodziejów  /829

O różnych nazwach przełożonych w różnych instytucjach religijnych  /830

O prałatach generalnych Zakonu Kaznodziejów, określanych słowem Dirigmur i o niemal podobym przykłądzie Grzegorza   /831

O wielkiej liczbie wojen i o liście, który król Tatarów skierował do króla Węgier po zawarciu z nim pokoju  /831

Jak król Francji wyruszył z wielką armią do Hiszpanii przeciwko Piotrowi Aragońskiemu; o tym jak mieszkańcy Modeny starli się ze sobą dwa razy w tym roku  /821

O wymianie jeńców z Modeny, dokonanej w zamku Rubiera  /833

O tysiącu pięciuset zabitych obywatelach modeny  /834

Wykaz zmarłych z Modeny  /834

O mieszkańcach Genui i Pizy, którzy dwa razy zmierzyli się w bitwie  /834

Jak papież Honoriusz wziął w obronę Pizę  /835

Położenie fundamentów pod budowę kościoła Braci Mniejszych w Reggio  /835

O znakach pojawiających się na Słońcu i Księżycu oraz o gwieździe komecie  /836

O budowlach Parmy  /837

O wielkiej śmiertelności ludzi w różnych częściach świata  /838

Tu mówi się jeszcze o budowlach Parmy  /839

O wielkiej śnieżycy zwanej Śnieżycą świętej Agaty  /839

Rok, w którym święty Franciszek założył zakon  /840

Rok, w  którym zakon rozpoczął działalność w Parmie  /840

O śmierci Manfredo Torta Degli Alberghetti  /841

O messer Malatesta Di Rimini, którego niektórzy chcieli zabić  /841

O prawie uchwalonym przez mieszkańców Reggio przeciwko sprzedawcom ryb z powodu ich głupoty  /842

Jak mieszkańcy Sassuolo wzięli kobiety z Modeny za radą messer Burgigardo i ten został tego samego miesiąca schwytany wraz z innymi zwolennikami przez ludzi z Modeny  /843

Jak mieszkańcy Modeny zaczęli rozmawiać o pokoju  /843

Jak messer Guido Da Correggio i messer Matreo, jego brat, robili wszystko w sprawie zawarcia pokoju w Modenie  /844

Jak messer Guido Da Correggio na wszekie sposoby oddał cześć messer Burgigardo  /845

O pobożności messer Burigardo  /846

Messer Matteo i messer Guido Da Correggio zdenerwowali się na mieszkańców Modeny ponieważ ci nie byli zdecydowani na zawarcie pokoju  /846

Nie ma nadziei na pokój w Lombardii  /847

Ważny przykład, który powinien być przytoczony, odnoszący się do słów Syracha: Nigdy nie ufaj wrogowi i do innych, również z Syracha: Nie przyprowadzaj do domu jakiejkolwiek osoby. Zobaczysz to w karcie 506  /847

O złośliwości cesarza Fryderyka  /849

Jak wojsko Modeny oblężyło i zdobyło zamek Magreta i o cudzie dokonanym w tym miejscu przez Świętą Dziewicę  /850

Jak Kuria papieska mieszkała w tym roku w Tivoli i jak wielka była tu śmiertelność  /851

O śmierci króla Francji Flilipa  /852

O imionach królów Francji; o tym jak partia kościelna poniosła w krótkim czasie wielkie szkody; jak w tym roku zawaliła się wieża w Bianello, co pozwoliło przewidzieć kilka rzeczy  /852

O śmierci magistra Rolanda, biskupa Spoleto,  który czynił wiele dobrych rzeczy  /854

Jak magister Rolando, biskup Spoleto, został inkwizytorem cudów świętego Ludwika  /854

Jak messer Rolando Taverna był zawsze twardy i prostacki wobec duchownych z Parmy  /856

O mieszkańcach Parmy, którzy zawsze byli oddani duchownym z ich miasta, a nawet byli wobec nich surowi  /856

Jak messer Gerardo Albo, kardynał Kurii Rzymskiej hojnie obdarzył Parmę  /857

O śmierci Piotra Aragońskiego i o jego dobrych cechach  /857

Pochwała króla Karola i jego przedsięwzięć  /859

W dzisiejszych czasach istnieją cztery stopnie myśliwych, czyli gnębicieli ludzi  /860

O życiu świata, które dobrze opisał święty Augustyn  /861

O życiu świata według Primate  /862

Jak obywatele Parmy wyrzucili z Campegine spadkobierców messer Ghiberto De Gente  /868

O winach messer Ghiberta De Gente  /869

O władzy Pallaviciniego w Cremonie i Ghiberta De Gente w Parmie  /870

Jak messer Guido Da Polenta zemścił się  w spósb umiarkowany i nie chciał przekroczyć miary. Napisano: Est modus in rebus oraz Prevalet in cunctis  /871

O nowej nienawiści wywołanej przez spadkobierców Ghiberta De Gente; mieszkańcy Parmy byli teraz nieznośni  /872

Jak Pinotto udusił żonę  /873

O nieszczęściach Pinotta i jego złośliwości  /873

O chorobie i śmierci kotów  /875

O pokoju w Modenie i o prowadzeniu rozmów  /875

O tym, jak papież Honoriusz IV mianował tylko jednrgo kardynała  /875

Jak Ghirardino D`Enzola został skazany w Parmie na karę pieniężną, ponieważ sam zemścił się na ojcu za obrazę  /876

O pokrewieństwie messer Guidolino D`Enzola, który mieszkał w Parmie, blisko katedry  /877

O messer Giacomino Da Beneceto  /879

O messer Bernardo Bafulo, który został jednym z Braci Mniejszych  /880

Jak brat Bernardo Bafulo kazał się ubiczować dla Parmy i za jego przykładem wieku uczyniło dużo dobrych rzeczy  /880

O zakonie Martorano  /881

O regule Rycerzy Jezusa Chrystusa  /881

O bracie Illuminato, który kazał biczować się na ulicach Parmy, pociągniętym miłością do Boga   /881

O proroctwach o Konstantynopolu  /882

O charakterze Bafulo  /883

O dziwnej tegorocznej zimie  /884

O pomorze kur, do którego doszło  w tym roku  /884

O niedostatku warzyw jaki wystąpił w tym roku z tego powodu, że Pan nie zeslał deszczu na ziemię  /885

O śmierci messer Guido Da Bianello  /885

O tych, którzy zabili messer Guido Da Bianello i jego brata Bonifacio  /886

Ci dwaj zamordowani bracie zostali pochowani w kościele Braci Mniejszych w Montefalcone  /887

Jak był dręczony messer Guido Da Albareto  /887

Mieszkańcy Reggio bali się wojny między sobą z trzech powodów, kiedy torturowani messer Guida  /887

O dwóch partiach w Reggio  /888

O pochodzeniu messer Guido Da Bianello  /889

O cechach messer Guido Da Bianello i jego zwyczajach; o jego wielu wrogach, którzy chętnie źle o nim mówili i o tym, jak był mocno atakowany   /889

Jak zapobiec zbawieniu dusz albo prześladować Chrystusa  /891

O apostołach brata Ghirardino Segalello, dopuszczających się ohydnych rzeczy  /893

O bracie Ghirardino Segalello, który pokazał się w stroju błazna i zachowywał się jak błazen  /893

O pewnym mieszkańcu Brescii, którego diabeł oszukał, a potem udusił  /894

Jak ten obywatel Brescii był po śmierci wyszydzany przez dzieci  /895

O wielkim zamieszaniu w klasztorze świętego Prospera w Reggio  /895

O przyczynie nieporozumienia między Cystersami a Braćmi Mniejszymi  /898

O miłości cesarza Rudolfa do Braci Mniejszych i jak dzięki niemu Cystersi zrezygnowali z podjętych przeciwko nim decyzji   /899

O sporze brata Buonagrazia, podobnym do wyżej opowiedzianego  /900

O przywileju uzyskanym od papieża Mikołaja IV mówiącym o tym, że nikt kto opuści Zakon Braci Mniejszych nie może być dopuszczony do żadnej prałatury  /901

Jak Bracia Kaznodzieje wrócili do Parmy  /901

O dwóch zabitych zakonnikach z klasztoru świętego Prospera i o głupocie mieszkańców Reggio  /901

O pochwale Wielkiego Postu, w którym powinno się czynić dużo dobrych rzeczy, nie powinno się tańczyć ani czynić rozpusty  /902

O pewnym biskupie, który czterdzieści dziewięć lat pokutował na pustyni, ponieważ raz jeden ze strachu przed torturami zaparł się Chrystusa  /903

Jak apostoł wymienił kilka oznak złośliwego chrześcijan do jakich dojdzie w czasach Antychrysta  /904

O niektórych młynarzach z Reggio tańczących na drogach publicznych w czasie Wielkiego  Postu w przebraniu Braci Mniejszych  /905

O śmierci papieża Honoriusza IV i o jej przyczynach. Był porażony przez Boga, który upokarza pysznych i tych, którzy dopuszczają się głupich rzeczy. Dlatego Zakon Braci Mniejszych, czyli świętego Franciszka może wołać do Boga: po tym poznałem, że mnie kochasz, ponieważ nie cieszysz się, spójrz na temat śmierci papieża Innocentego IV, Karta numer ...  /906

O zdobyciu Carpineti przez Nicolo Da Fogliano i o wydaleniu części ludzi z Reggio  /907

O odwadze Monachusa z Bianello i o śmierci Ugolina Da Canossa  /980

O dobrych cechach brata Benvenuto Montanari  /908

Jak Monachus Di Bianello wypuścił wszystkich uwięzionych w więzieniu komunalnym w pierwszym dniu walki w Reggio  /910

O męstwie messer Giacomino Panceri i jego syna  /910

Jak splądrowano domy kilku osób, które opuściły Reggio i zabrano im rzeczy  /911

Jak niektórzy hultaje chcieli zabrać zapasy z domu Braci Mniejszych  /911

O upokorzeniu pewnego świętego człowieka, którego bił opętany i z tego powodu demon go opuścił  /912

O bałaganie na terytorium Reggio  /912

O przerażeniu mieszkańców Modeny na wieść o tym, co dzieje się w Reggio  /913

O budowlach w Parmie i o dzwonach  /913

Jak mieszkańcy Reggio, ci z miasta i ci z Gesso wyszli i rozbili obóz nad rzeką Campola, aby przystąpić do bitwy, ale wrócili bez walki  /914

Jak obywatele Reggio mieszkający w Gesso oblężyli plebanię Caviano i spalili okolicę  /915

Jak ludzie z Bibbiano dali tym z Gresso sto librów i zawarli pokój  /916

Jak messer Egidiolo Da Montecchio został rozjemcą w Reggio  /916

Jak podesta Modeny zwolnił uprzejmie ludzi z Sassuolo i pozwolił im odejść  /916

Jak w tych dniach w Reggio mówiono bardzo źle o Parmie  /917

O uprzejmości i rozwadze messer Rolandino Da Canossa i najważniejszych ludzi z partii tych z Gesso  /917

Jak Lupicini porzucili swoją partię, kiedy ich ludzie wyszli z Reggio  /918

O oblężeniu Bismantui, o messer Guido Da Albareto, któremu ktoś przepowiedzial przyszłe rzeczy, które się wydarzyły. Jak na różne sposoby przepowiada się przyszłość: porównaj kartę 526  /919

O zamordowani Pinotta De Gene i o trzech przejawach Bożej sprawiedliwości odnośnie jego śmierci  /919

Jak Monachus wysłał do Canossy uzbrojonych ludzi do spalenia Canossy  /920

Ustalono na radzie w Parmie zakończyć budowę Castel Navone leżący przy drodze do Cadeo  /921

Jak ludzie z Gesso wyszli przeciwko mieszkańcom Querzoli, z którymi byli sprzymierzeni i źle na tym wyszli  /921

Zbyteczne światła na znak zwycięstwa  /922

Jak Monaco wysłał uzbrojonych ludzi, aby spalili Canossę  /922

Jak mieszkańcy Reggio oblegali Muzzadellę i zniszczyli domy wokół miasta i ścieli winnice  /922

Jak ludzie z Sassuolo wrócili do swojego miasta  /923

O śmierci biskupa Modeny i wyborze na jego miejsce brata Filippo Boschettiego  /923

O wielu duchownych będących prałatami głównie z powodu pokrewieństwa niż z innych przyczyn  /923

O tym jak przeor Gioacchino mówił wiele dobrych rzeczy o obu zakonach  /924

O kilku, którzy uciekli z więzienia z Reggio za co torturowano Scalfina Indusiatiego  /924

Jak niektórzy planowali zająć zamek Reggiolo na niekorzyść komuny Reggio. Z tego powodu wyrzucono Caninich De Palude  /925

Jak Corrado Canino zabił dwie osoby  /925

Jak na początku wiosny ludzie z Gesso byli bardzo odważni, ale potem stawali się słabsi  /926

O tym, jak w tym roku było bardzo dużo komarów  /926

Jak w tym roku bardzo spóźniło się dojrzewanie zbiorów  /927

Jak syn Piotra Aragońskiego pokonał Francuzów  /927

O zebraniu wielu delegatów w Parmie i rozmowach o pokoju w Lombardii  /927

Jak w tym samym roku w Montpelier odbyła się Kapitułą Generalna Braci Mniejszych, a w Romagni doszło do wielkiego sporu  /928

Jak kilku kultajów chciało napaść klasztor w Montefalcone  /928

Jak lud Bolonii ustanowił uciążliwe prawa dla rycerzy  /928

Jak ludzie dopuszczający się złych czynów są nimi niekiedy dmi karani  /929

Przykład godny naśladowania  /929

Jak mieszkańcy Reggio przez piętnaście dni oblegali ludzi z Gesso w zamku Rocchetta, w którym tamci zamknęli się z konieczności  /930

Jak mieszkańcy Parmy i Bolonii nie chcieli oblegać Rocchetty pod pretekstem zawarcia pokoju i o tym, jak ci z Gesso zachowywali się gorzej niż wcześniej  /930

O okrucieństwie ludzi wyjętych spod prawa, mieszkających w Gesso  /931

Kiedy i jak ludzie z Gesso weszli do Rocchetty i dlaczego Rocchettę nazywano Tinibergą i jak oblegało ją trzy tysiące osób  /932

Jak Bolończycy zesłali na granicę wielu swoich rycerzy  /933

Jak rządy pewnych osób są źle oceniane przez Pismo  /933

O Bernardo, diakonie Kościoła świętego Antonina, zabitym przez siepaczy Monachusa Da Bianello. W poprzednim roku zabito messer Pellegrino, księdza z plebani Caviano. Zrobili to ci sami złoczyńcy  /934

Jak Bóg szybko pomścił zamordowanych duchownych ponieważnie pozwolił im odejść bez zemsty (JOB 24)  /935

Jak mieszkańcy Bolonii zabrali w charakterze jeńców tych, których wyciągnęli z Racchetty  /935

Jak wszyscy należący do starej partii cesarskiej, na której czele stało Tommasino Da Sassuolo, zebrali się chcąc zająć Modenę, ale nigodziwość okłamuje samą siebie  /935

O podpaleniu i  zniszczeniu Sassuolo  /937

O powieszeniu messer Garzone  i pozostałych trzydziestu czterech  /937

O messer Bernardino, podeście Modeny  /937

Jak messer Matteo Da Correggio upomniał podestę Modeny za zbyt surowe postępowanie  /938

Ludzie z Gesso nie dotrzymali umów zawartych z  ludźmi z Quattro Castella  /938

O kapitule prowincjonalnej w Ferrarze  /939

O śmierci markizy D`Este  /939

O śmierci messer Savino Della Torre  /939

O robotach publicznych w Parie i o sporze biskupa z messer Guido Da Correggo  /940

Jak ludzie z wojska króla Aragonii wystąpili odważnie przeciwko Francuzom i zatopili ich okręty  /941

O tym, jak Francuzi są ludźmi  pełnymi pychy i zachowują się bardzo głupio  /941

O śmierci króla Saracenów z Tunisu i wyborze syna Piotra Aragońskiego  z nienawiści do króla Karola  /943

Nie ma jeszcze komentarzy ani ocen dla tego produktu.
Podpis
E-mail
Zadaj pytanie