Chrześcijanie na pożarcie bestiom

Autor: Jacques Rhetore

Rok wydania: 2020

Liczba stron: 454

Okładka: miękka

Format: 14,00 cm x 20,5 cm

Myśl o opowiedzeniu o losach mojego narodu towarzyszy mi nieodparcie od wielu lat. Tragiczne wydarzenia z przełomu XIX i XX wieku na pograniczu Turcji, Syrii, Iraku i Iranu były udziałem także mojej rodziny. Utrwaliły się w pamięci wnuków i prawnuków ofiar, którzy nie doczekali się zadośćuczynienia, co potęguje poczucie moralnego obowiązku wobec nich. Autorem tej relacji, jednej z wielu, jest francuski dominikanin, Jacques Rhétoré. Działał on w Mosulu (Irak), gdzie zmarł i został pochowany 12 marca 1921 roku. Dzięki jego wspomnieniom współczesny czytelnik może dowiedzieć się, jak wyglądały prześladowania i ludobójstwo Ormian i Asyryjczyków, które przez wiele dekad były tematem tabu.

Spis treści:

Przedmowa. Rzućmy trochę światła na asyro-chaldejską Golgotę /9

Od redaktora /13

Przedmowa od redaktora wydania polskiego /15

Od tłumacza /19

Wspomnienia /21

Rozdział pierwszy. Zanim doszło do rzezi /27

Rozdział drugi. Rzezie w mieście Diyarbakir /41

Rozdział trzeci. Rzezie w okolicach Diyarbakiru /59

1. Viransehir /60

2. Derik /62

3. Siverek /64

4. Obszary na północy wilajetu /64

Rozdział czwarty. Rzezie w Urfie /69

(Drugi zeszyt) /73

Rozdział piąty. Przygotowanie i organizacja rzezi w sandżaku i mieście Mardin /73

 Rozdział szósty. Atak na chrześcijan w Mardinie /79

 Rzezie mężczyzn, pierwsza hekatomba (w tym zabójstwo ormiańskiego biskupa katolickiego) /79

Rozdział siódmy. Druga hekatomba mężczyzn z Mardinu /85

 Rozdział ósmy. Kolejne rzezie. Kolejne hekatomby mężczyzn z Mardinu /97

 Rozdział dziewiąty. Hekatomby kobiet. Ormiańskie damy z Mardinu /105

 Spis rozdziałów trzeciego zeszytu /117

Rozdział dziesiąty. Ciąg dalszy rzezi kobiet i całych rodzin /119

 Rozdział jedenasty. Ostateczna eksterminacja Ormian w Mardinie. Zagarnięcie ich dóbr /133

 Rozdział dwunasty. Rzeź w różnych miejscowościach sandżaku Mardinu /139

 Rozdział trzynasty. Rzezie w Tur Abdinie /149

 Rozdział czternasty. Rzezie w Nisibisie, Cizre i okolicach /151

 1. Rzezie w Nisibisie /151

 2. Rzezie w Cizre /153

Rozdział piętnasty. Przybliżona liczba ofiar należących do wilajetu Diyarbakiru /157

 Rozdział szesnasty. Ormianie deportowani z innych prowincji. Los ich konwojów w wilajacie  Diyarbakiru /165

Rozdział siedemnasty. Konwoje deportowanych z innych stron, przechodzące przez Mrdin /175

Rozdział osiemnasty. Miejsca deportacji: Ras al-' Ajn, Dez ez-Zor i Mosul

Rozdział dziewiętnasty. Rzezie w Siirt /199

Rozdział dwudziesty. Sprzedaż pojmanych kobiet i dzieci /203

Rozdział dwudziesty pierwszy. Ukaranie zbrodni /217

Studium i analiza źródeł /239

Dominikanin - świadek ludobójstwa 1915 roku: ojciec Jacques Rhetore (1841-1921) (Joseph Alichoran) /241

Źródła /245

Powstanie i wartość publikowanego rękopisu /255

Wnikliwy obserwator - ojciec Jacques Rhetore, OP /263

"Wielki Dżihad" jako przykrywka dla ogólnej rzezi chrześcijan? /293

Rola pruskich Niemiec: "Święta wojna made in Germany", jak pisze niemiecka historyk Gabriele Yonan? /321

"Sprawiedliwi" wśród Turków i Kurdów /337

Zbrodniarze, spragnieni krwi chrześcijańskiej: częściowa lista /353

Aneks /373

Potworne zgromadzenie /373

Defilada przez miasto /376

Święta wojna /377

Listy i dokumenty /379

List o. Szmuela Elijja Banzaja [z Baz w Hakkiri] do oo. Berrego, Rhetorego, Bermana Lazara i Heldriesa /379

List o. Philipa Chaurisa, chaldejskiego wikariusza patriarchalnego w Bagdadzie, do F. Gaufroya, OP /381

List o. Philipa Chaurisa do o. Gonzalve Gallanda OP z 25 września 1917 /384

Załącznik nr 1 /415

Załącznik nr 2 /419

Wybrana bibliografia uzupełniająca /421

Bibliografia uzupełniająca do wydania polskiego /437

Indeks imion, nazw grup etnicznych, plemion i ludów /441

Indeks nazw geograficznych /447